چگونگي افزايش سطح سلامت معنوي جوانان به عنوان يكي از ابعاد منزلت اجتماعي با بهره گيري از دعا

يكى از پايدارترين تجلّيات روح آدمى و اصيل‌ترين ابعاد وجود او حسّ دعا، نيايش و پرستش است. مطالعه تاريخ زندگى بشر نشان مى دهد هر زمان و هر جا بشر وجود داشته، دعا، نيايش و پرستش هم بوده، اما شكل عبادت و معبود او متفاوت بوده است. اين نوشتار كه با هدف تبيين فرصت بهره گيري از دعا در افزايش سطح سلامت معنوي به عنوان يكي از ابعاد منزلت اجتماعي جوانان صورت گرفته، از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوۀ گردآوري اطلاعات، كيفي و براي گردآوري از روش «كتابخانه‌اي» استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد كه دعا از فرصتهاي با ارزش جوانان است كه در افزايش سطح سلامت معنوي و در نتيجه منزلت اجتماعي آنان از نقش اثرگذاري برخوردار است. اولين اثر آن در سلامت معنوي ايجاد آرامش است. خداوند متعال در قرآن كريم درمان تمام نگرانى ها و اضطراب ها را دعا و ذكر خدا معرفى مى كند، آنجا كه مى فرمايد: آگاه باشيد كه ياد خدا و ذكر او باعث آرامش دل ها است. ديگر اثر دعا طهارت ضمير است تا انسان جانش را از هرچه غير خداست پاك كند. دعا درمان تكبر و رافع غفلت و احياگر فضيلت ها و جوان را به سوى تربيت عالى بشرى رهنمون مي سازد. دعا باعث روشني دل و عامل اصلي اميد و نشاط و مانع زشتى و منكر در وجود آدمي است. بنابراين دعا از نقش اساسي در افزايش سلامت معنوي جوانان برخوردار است.