بررسي نقش آموزش ورزش در مدارس ابتدايي

آموزش، پرورش، ارتقا سطح سواد و تربيت مردم در هر جامعه از جمله عوامل مهم پيشرفت و توسعه هر كشور در ابعاد مختلف اجتماعي ،اقتصادي، فرهنگي، سياسي و... مي باشد. همچنين نقش تعليم و تربيت در شكوفايي استعدادهاي بالقوه افراد جامعه بخصوص دانش آموزان كاملا واضح و روشن است و اگر برنامه هاي آن به درستي تنظيم، تدوين و اجرا شوند فرصت هاي مناسب براي افراد جامعه فراهم مي سازد تا ضمن خودسازي به عنوان نيروهاي فعال و كارامد آماده شوند. بنابراين درس ورزش جزلاينفك نظام تعليم و تربيت، نه تنها به عنوان يك درون داد در يك سيستم آموزشي و پرورشي مورد توجه اكثر متخصصين تعليم و تربيت مي باشد بلكه به عنوان يكي از عوامل مهم فرايند عملياتي در ارتقا سطح كيفي و كمي برون داد هر موسسه آموزشي است و به همين دليل اكثر كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه سرمايه گذاري جدي براي تحقق اهداف تعليم و تربيت و آموزش ورزش در اين فرايند داشته اند و تلاش كرده اند تا سطح كاركردها و دستاورد هاي آن را مرتبا ارتقا دهند( مظفري، معين فرد و پورسلطاني،1387). لذا از نخستين اهداف تعليم و تربيت، پرورش فرد به عنوان يك انسان هدفدار و مستقل و خودگردان است. ورزش با تأكيدي كه بر پرورش جسمي، ذهني، هيجان و بر زندگي اجتماعي دارد، در صورت اثربخشي، نقش شايان توجهي را در فرايند تعليم و تربيت ايفا خواهد كرد(مهدي زاده،1376). براي نوجوانان ورزش و تحرك بدني يكي از معمول ترين راه هاي ابراز توانايي جسمي، فكري و عاطفي است. ورزش به عنوان يكي از اركان تربيت عمومي در دوران تربيت رسمي از جايگاه خاصي برخوردار است. اهميت اين امر مهم، در دوران ابتدايي كه شكل پذيري شخصيت كودك، حساس ترين دوران را طي مي كند، دو چندان است. از طرفي چون تربيت كودكان يك جامعه در ابعاد مختلف بدني، اجتماعي، ذهني و رواني از طريق فعاليت هاي بدني متناسب با شرايط رشد و وضع جسماني بهتر مي تواند در انسجام شخصيت آن ها مؤثر باشد لذا آموزش ورزش و مفاهيم مرتبط با آن از اهم وظايف آموزش و پرورش به شمار رفته و توجه جدي دست اندركاران را به برنامه ريزي اين امر مهم معطوف مي دارد(عسگريان ، مظلومي و دباغيان،1379). بنابراين اهميت درس ورزش در تمام دوره هاي تحصيلي به ويژه مقطع ابتدايي بر هيچ كس پوشيده نيست(مظفري و همكاران،1387). در بخش تحقيقات خارجي پژوهشگراني چون گلين اسكاي و نيكال (2010) و كيس و آلينسون (1995) و در بخش داخلي، پور اشكذري(1382) و پيروي(1383) موضوع آموزش ورزش را مورد مطالعه قرار داده و اثربخشي آن را در تعليم و تربيت مورد تاييد قرار داده اند كه نشان از اهميت و تاثير آموزش ورزش بر كيفيت زندگي، افزايش ميزان خلاقيت، خودباوري و اعتماد به نفس دانش آموزان، علل الخصوص دانش آموزان مقطع ابتدايي بوده است. با توجه به آنچه بيان شد هدف از انجام اين پژوهش بررسي نقش آموزش ورزش در مدارس ابتدايي مي باشد.