شماره ركورد كنفرانس :
3830
عنوان مقاله :
مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات منتخب ثبات مركزي حين اجراي حركت لانچ روي سطوح پايدار و ناپايدار
پديدآورندگان :
خوشمرام فهيمه Fa.khoshmaram@gmail.com كارشناس ارشد بيومكانيك ورزشي ، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران ؛ , صادقي حيدر H-sadeghi-sport@iiau.ac.ir استاد، گروه بيومكانيك و آسيب شناسي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران ؛ , افتخاري فرشته Eftekhary8fereshteh@gmail.com استاديار، گروه بيومكانيك و آسيب شناسي ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه خوارزمي، تهران، ايران؛
كليدواژه :
فعاليت الكتريكي ع , حركت لانچ
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي كاربرد علوم ورزشي در سلامت
چكيده فارسي :
مقدمه
ثبات مركزي به عنوان يك عامل مهم در بهبود عملكرد حركتي افراد در زمينههاي مختلف ورزشي مطرح ميباشد. به همين دليل، روشها و حركات تمريني مختلفي براي بهبود ثبات ناحيه مركزي معرفي شده اند. در سالهاي اخير روش تمريني جديدي به عنوان تمرينات ناپايداري مطرح شده است كه از جملهي روشهاي آن، مي توان به استفاده از توپ تمريني يا سوئيسبال و همچنين وسيله تمريني نوين تيآرايكس اشاره كرد. ادعا شده است كه تمرينات ناپايداري تاثير بيشتري روي فعالسازي عضلات ناحيه مركزي دارند ولي درستي اين ادعا هنوز در هالهاي از ابهام قرار دارد و مطالعه كاملي در خصوص مقايسه فعاليت الكتريكي عضلات مركزي در تمرينات مختلف ثبات مركزي انجام نشده است. در اين مطالعه، سطح فعال سازي عضلات ثبات مركزي در حين انجام تمرين لانچ روي سطوح پايدار (سطح زمين) و ناپايدار (پاهاي فرد روي توپ تمريني يا داخل طناب تيآرايكس) در زنان جوان فعال مورد بررسي قرار گرفت.
روش شناسي
در اين پژوهش 15 دانشجوي زن رشته تربيتبدني كه از نظر جسمي سالم و داراي سابقهي تمرينات بدنسازي بودند، شركت كردند. هرآزمودني، حركت لانچ را به سه شيوه مختلف الف) پا روي زمين ب) پا روي توپ تمريني ج) پا داخل طناب تيآرايكس و به صورت سه تكرار پنج ثانيهاي انجام دادند و به طورهمزمان فعاليت عضلات راست شكمي، خارجي شكمي، راستكننده ستون مهرهها و چندسر كمري توسط دستگاه الكترومايوگرافي شانزده كاناله ثبت گرديد. دادههاي خام به حداكثر فعاليت انقباض ارادي ايزومتريك عضلات نرمال شد و RMS محاسبه گرديد. . تجزيهوتحليل اطلاعات با روش آناليز واريانس با دادههاي تكراري براي ارزيابي تفاوت بين سه حالت مورد آزمايش روي يك گروه آزمودني (p 0.05) انجام شد.
نتايج يا يافته ها
نتايج تحقيق حاضر نشان داد، فعاليت عضلات مركزي در اجراي حركت روي سطوح ناپايدار نسبت به سطوح پايدار، بيشتر بود. بيشترين فعاليت عضلات در حالت اجراي لانچ با تيآرايكس مشاهده شد. از بين چهار عضله مورد مطالعه، فعاليت الكتريكي عضله چندسركمري در تمام شيوه هاي اجرايي حركت لانچ، بيشترين بود و عضله راستشكمي كمترين ميزان فعاليت را داشت.
بحث و نتيجه گيري
براساس نتايج تحقيق حاضر، ميتوان از روش اجرايي لانچ روي سطوح ناپايدار براي فعالسازي بيشتر عضلات مركزي بهره گرفت. بنابراين، استفاده از شيوههاي تمريني ناپايداري به ورزشكاران در جهت افزايش ثبات مركزي توصيه ميشود. اما با توجه به فعاليت بيشتر عضله راستكننده ستون مهرهها در اجراي لانچ روي سطوح ناپايدار، افراد داراي كمردرد مزمن يا سابقه آسيب در ناحيهي كمري بايد در استفاده از تجهيزات ناپايداري محطاطانه عمل كنند.
نتيجهگيري
اجراي لانچ روي سطوح ناپايدار جايگزين بهتري براي لانچ به شيوه سنتي ميباشد و منجر به افزايش فعاليت عضلات مركزي ميگردد.