مقايسه ي دو روش تمرين مقاومتي(تمرين مقاومتي دايره‌اي شديد و تمرين مقاومتي سنتي) بر درصد چربي وچابكي بازيكنان فوتسال

1-مقدمه تمرين مقاومتي نمونه اي از تمرين است كه در 2دهه اخير در بين عموم رواج بيشتري پيدا كرده است و توسط سازمان هاي ملي سلامت مثل كالج آمريكايي طب ورزش وانجمن سلامت آمريكا(دانشگاه پزشكي ورزشي آمريكا، 2002) پيشنهاد مي¬شوند مخصوصا به خاطر نقشي كه در ارتقاي عملكرد ورزشكاران از طريق افزايش در قدرت عضلاني،توان،سرعت،هايپرتروفي،استقامت عضلاني عمومي،عملكرد مهارتي،تعادل و هماهنگي دارد (كرامر،راتامس و ساندرس،2000). تمرين مقاومتي دايره اي با شدت بالا و مدت زمان استراحت كم(HRC)مي¬تواند باعث افزايش در توان هوازي و بي هوازي -اكسيژن مصرفي-تهويه ي ريوي-قدرت- ظرفيت عملكردي،همزمان با ارتقاء فاكتورهاي آمادگي جسماني وابسته به سلامت و تركيب بدني مي¬شود.(برنتانو كادوره،داسيلوا،آمبروزيني،ويرو،2008).ازجمله متغيرهاي مهم در فوتبال و فوتسال و بسياري از رشته‌هاي ورزشي چابكي است.(اليس،2000)يكي از كاربردي ترين تاكتيك‌هايي كه در فوتسال انجام مي‌شود،تاكتيك يك-دو است كه اجراي آن مستلزم دارا بودن چابكي بالاست و هرچقدر ميزان چابكي بازيكنان فوتسال بيشترباشد احتمال موفقيت آن تيم بيشتر خواهد بود.(برنز،2003) با توجه به تاثيرات و مزاياي متفاوت انواع تمرين مقاومتي بر عملكرد ورزشكاران و با توجه به اينكه مربيان تيم‌هاي ورزشي به ويژه مربيان بدنساز تيم‌ها به دنبال طراحي و يافتن تمريني هستند كه باعث افزايش كارآيي بازيكنان ودرنتيجه موفقيت تيم ‌شود،در اين تحقيق به مقايسه¬ي دو روش تمرين مقاومتي بر درصدچربي بدن و چابكي بازيكنان فوتسال پرداخته شده است. 2- روش شناسي جامعه آماري اين تحقيق را كليه ي فوتساليست هاي شهر شيراز با محدوده ي سني 18تا 24سال تشكيل مي دادند.از ميان آن ها تعداد 24 فوتساليست با ميانگين سني 98/1 ±88/20 سال و قد42/5 ±5/175 سانتي متر به صورت داوطلبانه،به عنوان آزمودني در اين تحقيق شركت كردند. به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي(گروه مقاومتي سنتي و گروه مقاومتي دايره اي شديد) و يك گروه كنترل تقسيم گرديدند.از آزمون تي براي برآورد چابكي تست تركيب بدن براي برآورد چربي استفاده شد. هر 3 گروه تمرين اين پژوهش هفته اي 3 جلسه، به مدت 90 دقيقه وبه صورت منظم تمرين فوتسال داشته اند كه شامل حركات كار با توپ و سرعتي بوده است.گروه تمرين مقاومتي دايره اي شديد(HRC)برنامه ي تمريني خود را با 2 دور شروع كردند و در هفته آخر تعداد دور هاي تمرين اين گروه به 6دور رسيد.گروه تمرين مقاومتي سنتي نيز كار خود را با 3ست آغاز كردند و در هفته آخر تعداد ست هاي خود را به 6ست رساندند.ميزان شدت تمرين در هر دو گروه تمرين يكسان بود(6RM).تفاوت اين 2گروه تمريني در نحوه ي اجراي پروتكل تمرين و ميزان استراحت بين حركات بود كه در نتيجه منجر به كاهش مدت زمان كل تمرين در گروه تمرين مقاومتي دايره اي شديد (HRC) نسبت به گروه تمرين مقاومتي سنتي شد.در پايان 6هفته تمرين مقاومتي،هر 3گروه تمرين(2گروه تمرين مقاومتي و 1گروه كنترل) براي انجام پس آزمون فراخوانده شدند و متغيرهاي پژوهش شبيه مرحله پيش آزمون اندازه گيري شد.داده هاي حاصل از متغيرهاي تحقيق با استفاده از آزمون شاپيروويك براي نرمال بودن داده ها و آزمون لون به منظور همگني واريانس و طرح تحليل واريانس مختلط دو راهه براي بررسي تغيرات بين و درون گروهي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات تحقيق حاضر نرم افزار SPSS-23، و سطح معناداري 05/0≥p value درنظر گرفته شد. 3- نتايج يا يافته ها نتايج پژوهش حاصل نشان داد كه انجام 2نمونه تمرين مقاومتي به مدت 6 هفته باعث افزايش معنا داري در چابكي گروه هاي آزمايش نسبت به گروه كنترل شد (01/0=p). در حالي كه تفاوت معناداري بين 2 گروه آزمايش در افزايش اين متغير مشاهده نشد (05/0 p ). نتايج بالا نشان مي‌دهند كه هر دو تمرين مقاومتي دايرهاي شديد و سنتي باعث افزايش معني‌داري در درصدچربي فوتساليست‌ها شدند، و چون درصدچربي ورزشكاران اين دو گروه به طور معني‌دار بهتر از گروه كنترل بود(001/0=p) مي‌توان گفت اين دو روش تمرين مقاومتي دايرهاي شديد و سنتي بر درصدچربي بازيكنان فوتسال تاثير معني داري دارد.همچنين با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان عنوان كرد كه تمرين مقاومتي دايرهاي شديد(001/0=p) باعث كاهش درصدچربي بيشتري نسبت به گروه تمرين مقاومتي سنتي(05/0 p ) ميشود. 4- بحث و نتيجه گيري با توجه به نتايج حاضر مي توان نتيجه گرفت كه هر 2 پروتكل تمرين مقاومتي(تمرين مقاومتي دايره اي با شدت بالا و تمرين مقاومتي سنتي)باعث بهبود چابكي بازيكنان فوتسال مي‌شوند.آمبروز و همكاران(2010)،نشان داد كه تمرين مقاومتي مي‌تواند باعث افزايش سرعت گام برداشتن شود. با توجه به نتايج تحقيق مشخص شد كه از بين 2گروه تمرين مقاومتي، گروه تمرين مقاومتي دايره اي شديد (HRC) تاثير معنادارتري در بهبود تركيب بدني(كاهش درصدچربي) فوتساليست ها دارد. آلكاراز و همكاران(2011)پژوهشي با عنوان تشابه سازگاري تمرين مقاومتي دايره اي شديد در برابر تمرين مرسوم قدرتي در مردان تمرين كرده بدن ساز،را انجام دادند كه پس از انجام آزمون مشخص شد كه كاهش درصدچربي در گروه تمرين مقاومتي دايرهاي شديد (002/P=) بيشتر از گروه مقاومتي سنتي(082/P=) بود. آرناس و همكاران(2013) در تحقيقي به عنوان تاثيرات تمرين مقاومتي دايره‌اي شديد بر افراد سالخورده،به اين تنيجه رسيدند كه تمرين مقاومتي دايره‌اي شديد باعث كاهش در صد چربي بدن افزايش بيشتر در عملكرد قلبي عروقي،نسبت به گروه مقاومتي سنتي شد. 5- نتيجه گيري به طور كلي مي توان نتيجه گرفت تمرين مقاومتي دايرهاي شديد(HRC) به دليل اثرگذاري بر بهبود چابكي و كاهش درصدچربي،مي‌تواند برنامه تمريني مناسبي براي ورزش‌هايي كه به تحرك بالا نيازدارند مثل فوتسال و بدمينتون،شود.