تاثير 8 هفته تمرين هوازي بر سطوح آيريزين سرمي زنان چاق غير فعال

عدم فعاليت بدني در جوامع كنوني تغييرات افزايش وزن و به تبع آن چاقي كه از عوامل اصلي بيماري هاي متابوليكي است را بدنبال داشته است. فعاليت ورزشي، نه تنها موجب تغيير متابوليكي و مولكولي در عضله اسكلتي خواهد شد، بلكه سبب رهايي مايوكاين خواهد شد (1). مايوكاين آيريزين، منجر به افزايش مصرف انرژي در بافت چربي سفيد و تبديل آن به چربي قهوه اي و بدنبال آن توليد گرما، اثرات ضد چاقي را دارا مي باشد (2). اين عامل در اثر تمرين بيان مي شود و موجب تحريك بسياري از فرايندها مانند سنتز ميتوكندريايي، رگزايي، تغيير نوع تار و جلوگيري از آتروفي عضلاني مي گردد (3). در مجموع يافته ها نشان داد كه تمرينات استقامتي دويدن و شنا كردن سبب تبديل بافت چربي سفيد به بافت چربي قهوه اي، و در نهايت افزايش گرمازايي و سرانجام كاهش وزن مي گردد (2). اثر تمرين ورزشي بر سطوح سرمي آيريزين گردش خون داراي نتايج متناقضي است، و پژوهشگران هنوز نتوانسته اند در راستاي بهبود سازگاري هاي مرتبط با سلامت درباره رابطه بين نوع و شدت و حجم تمرينات با مقادير سرمي آيريزين به اجماع عمومي برسند. از اين رو، با توجه به تحقيقات انجام گرفته و وجود تناقض در تاثير تمرين هوازي بر آيريزين سرمي و همچنين ناكافي بودن پژوهش هاي مربوط به تاثير تمرينات هوازي بر آيريزين سرمي زنان چاق، در تحقيق حاضر سعي بر آن شد كه اثر بخشي 8 هفته تمرينات هوازي را بر روي آيريزين سرمي زنان چاق مورد بررسي قرار گيرد.