بررسي ايوان مدارس آل مظفر شهر يزد

در زمان آل مظفر (ايلخاني )چون اين ناحيه از ايران (يزد)كه قسمت قابل ملاحظه اي از كشور محسوب مي شد از انهدام تعمدي مغول مصون ماند، مي توان انتظار داشت كه در اين منطقه، از زمان سلجوقيان فعاليت هاي مدوام ساختماني وجود داشته باشد. و بخصوص با توجه به حوزه سياسي خاص، تحت نفوذ حكمرانان آل مظفرمي توان سبك محلي خاصي تحت عنوان سبك مظفري و يا به اعتقاد دونالد ويلبر مكتب يزد را، دراين حوزه شناسايي و معرفي كرد. در اين ميان آثار شاخص معماري، مساجد ، خانقاه ها، خانه ها، قنوات، باغات ومحله هاي تاريخي يزدوميبد متعلق به همين دوره جهت تعريف، تبيين و تفسير موضوع و جايگاه آن درتاريخ معماري و شهرسازي ايران اهميت ويژه اي دارد.هيلن براند معتقد است كه تنوع اشكال مختلف در تعداد كم مدرسه هاي برجاي مانده از دوران ايلخاني نشان ميدهد كه هيچ سبك مخصوصي در اين دوران غالب نبوده است .با اينحال دركتب معتبر تاريخي نام بيست مدرسه در سطح شهر نام ميبرد كه دردوران معاصر نيز تعداد هشت مدرسه موجود ميباشد .دراين مقاله به تبيين ويژگي هاي معماري مدارس يزد دراين دوره پرداخته ميشود. دراين مقاله به معرفي مدارس سيد شمس الدين (شمسيه)،سيد ركن الدين(ركنيه)، شاه ابواقاسم طراز،شاه كماليه ، مدرسه حسينيان ، مدرسه ضياييه (زندان اسكندر) كه همگي متعلق به دوره آل مظفر ميباشد پرداخته ميشود.دراين مقاله پس از مطالعات كتابخانه اي كه شامل شناخت بناها ،نام باني وتاريخ ساخت مدارس گرد آوري شده وسپس به مطالعات ميداني پرداخته شده است.