استفاده بهينه از انرژي خورشيدي در طراحي ساختمان هاي مسكوني

مقادير بسيار زيادي از سوخت هاي فسيلي تجديدناپذير كه امروزه براي توليد انرژي مصرف مي شوند، سوخت هايي هستند كه در دسترس نسل هاي آينده نخواهند بود و آيندگان از آن محروم خواهند ماند. فرآيندهايي كه در تبديل سوخت به انرژي نقش دارند، به دليل پخش و گسترش آنها در درازمدت اثرات منفي بر محيط خواهند داشت. اين شرايط مستلزم يك بازنگري اساسي و سريع در تفكر بشر، به ويژه در بخشي كه برنامه ريزان و موسسات در فرآيند ساخت آن نقش دارند، خواهد بود. شكل و نوع فضاي ساختماني ايجاد شده براي آينده بايد بر اساس يك رويكرد پاسخ گويانه و مسئولانه به طبيعت و استفاده از پتانسيل انرژي هاي پايان ناپذير به خصوص خورشيد باشد، چرا كه خورشيد يكي از منابع مهم انرژي است كه به فناوري هاي پيشرفته و پر هزينه نياز نداردو به عنوان يك منبع مفيد و تأمين كننده ي انرژي در بيش تر نقاط جهان به كار گرفته شود. به همين منظور بايد تمهيداتي در ساختمان سازي اعمال كنيم كه بتوان حداكثر استفاده را از انـــــرژي خورشيدي بصورت جذب مستقيم يا از طريق هدايت حرارتي يا از طريق جذب و انباشت حرارت كرد تا براي گرمايــــش و سرمايش استفاده شود. در اين مقاله سعي شده است تا اين ابتكارات و تمهيدات بيان شده و در حد توان به معايب و مزاياي هر كدام و تكنولوژي هر كدام پرداخته شود . در پايان مي خواهيم به اين نتيجه برسيم كه چگونه مي توان خانه اي ساخــت كه بيشترين حجم نياز گرمايشي و سرمايشي آن از انرژي خورشيدي بطور طبيعي ، تامين گردد .