بازآفريني بافت فرسوده (نمونه موردي: محله ارمنيان شهر مهاباد)

ﻣﺤﺮك ﻫﺎي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎزآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺷﻬﺮي ﻣﻮﻟﺪﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ در ﺟﻬﺖ ﺑﺎزﮔﺮداﻧﺪن روﻧﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﭘﺮوژه ﻫﺎي ﺑﺎزآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺷﻬﺮي ﺗﺎ ﭼﺮﺧﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ زﻧﺪه و ﭘﻮﯾﺎ را در اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻪ راه اﻧﺪازد. در ﻫﻤﯿﻦ راﺳﺘﺎ ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ روﯾﮑﺮد ﻣﺤﺮك ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺑﺎزآﻓﺮﯾﻨﯽ ﺷﻬﺮي در ﻣﺤﻼت ﺳﻨﺘﯽ ﻣﺴﺎﻟﻪ اﺳﺎﺳﯽ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﺳﺖ. روش ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ دو روش ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ- ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. نتايج نشان مي دهد كه مي توان به محله اي دست يافت كه با باززنده سازي ارزش هاي گذشته، هويت ايراني اسلامي خود را حفظ كرده و در عين حال ويژگي هاي محلات معاصر، متناسب با نيازهاي ساكنين را در خود جاي دهد. معيارهايي همچون پيوستگي فضايي، تنوع فضايي، سلسله مراتب و محله محوري از مواردي است كه مي تواند محله اي با هويت ايراني اسلامي را به تصوير كشيده و بر پايه نوشهرگرايي مواردي مانند سرزندگي، ايمني،حس تعلق، نظارت ناخودآگاه و امنيت نيز در محلات فراهم آورد. و همچنين ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ اﺑﻌﺎد ﻣﺤﺮك ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻬﺎر ﺑﻌﺪ: اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، اﻗﺘﺼﺎدي، ﮐﺎﻟﺒﺪي ﻓﻀﺎﯾﯽ و زﯾﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ﺑﻌﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ در ﻣﺤﻠﻪ ارمنيان اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﯿﺶ ﺗﺮي را ﺑﻪ ﺧﻮد اﺧﺘﺼﺎص داده و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺴﺌﻠﻪ اﺻﻠﯽ روﯾﮑﺮد ﻣﺤﺮك ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﻣﺤﻠﻪ ارمنيان ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺿﻤﻦ آﻧﮑﻪ در ﺑﻌﺪ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺗﻌﺎﻣﻼت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﻣﺸﺎرﮐﺖ، اﻋﺘﻤﺎد و اﻣﻨﯿﺖ در اوﻟﻮﯾﺖ ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.