بررسي مدل هاي رفتاري خاك در شرايط غيراشباع

در دهه هاي اخير علم مكانيك خاك به دو بخش عمده مكانيك خاكهاي اشباع و مكانيك خا كهاي غير اشباع تقسيم شده است. خاك هاي غير اشباع معمولا در بالاي سطح آب زيرزميني موجود مي باشند. خاك هاي غير اشباع در بسياري از مسائل مهندسي از قبيل مسائل مربوط به گودبرداري، پايداري شيرواني، ظرفيت باربري خاك ها، پايداري ساز هها و حتي پايداري سدهاي خاكي مي توانند مورد بررسي قرار گيرند. خاك هاي متورم شونده جزو خاك هاي غير اشباع مي باشند و به دليل خاصيت متورم شوندگي آنها مورد توجه خاصي قرار گرفته اند. رفتار مكانيكي خاك هاي متورم شونده يكي از مسائل پرچالش مهندسي عمران مي باشد. استفاده از روش هاي عددي دربررسي رفتار خاك يكي از روش هاي معمول در علم مكانيك خاك است. با اين وجود، دقت روش هاي عددي به شدت بستگي به استفاده از مدل رفتاري مناسب براي حل مسائل دارد. از اين رو براي مدلسازي خاك هاي غير اشباع به روش عددي، بررسي مفاهيم اوليه اين علم از جمله تنش موثر، حركت آب، تحكيم، معيار هاي گسيختگي و در حالت كلي مدل هاي رفتاري خاك هاي غير اشباع ناگزير مي باشد. يكي از مدل هاي شناخته شده در ميان مدلهاي الاستوپلاستيك، براي مدل سازي خاك هاي غير اشباع، مدل بنيادي بارسلون مي باشد. اين مدل با بهره گيري از مدل كم-كلي اصلاح شده معرفي گرديد. با توجه به نتايج مي توان گفت با اصلاح برخي از پارامتر هاي مدل كم- كلي در شرايط تفاضل محدود و قرار دادن مقادير تغيير يافته با استفاده از توابع تعريف شده در مدل بارسلونا، مي توان از مدل كم-كلي اصلاح شده براي مدل سازي خاك هاي غيراشباع متورم شونده بهره جست.