ارزيابي چرخه حيات ساختمان هاي سبز بر اساس سطح انرژي مصالح ساختماني

استفاده از دانش طراحي سبز در حل مشكلات موجود در صنعت ساختمان از جمله علوم جديد در چرخه حيات ساختمانها مي باشد كه با استقبال جامعه مهندسي در حال گسترش است. هنگامي كه دغدغه طراحان شهري، مهندسين و متخصصين ساختمان اساساً در چاره¬جويي براي آينده است ما به عنوان متخصصين طراح بايد حوزه مهارت و تخصص و فعاليت خود را در اين زمينه بسط دهيم كه اين از منابع ما حفاظت مي كند و حامي آينده فرزندان، نوه‌ها و نسل هاي بعد ما خواهد بود.پايداري انساني مستقيماً با پايداري طبيعت در ارتباط است، پايداري نيازمند زندگي مسوولانه ماست، پايداري يعني خوب ساختن اسراف و ضايع كردن پايداري نيست. منابع قابل جايگزين در صورتي كه مصرف آنها طي يك دوره كندتر از تهيه دوباره آنها باشد، پايدارند. اما مصرف بيش از نياز، پايداري نيست. بازيافت منابع مي تواند به طور مؤثري افزايش يابد و پايداري را فراهم نمايد. در اين پژوهش در ابتدا به جمع¬آوري اطلاعات كتابخانه¬اي پرداخته شد، سپس با توزيع پرسشنامه در بين خبرگان و متخصصان و جمع¬آوري نظرات آن¬ها اقدام به تجزيه¬و¬تحليل اطلاعات حاصله گرديد.دستاورد اين پژوهش شناسايي چهار شاخص اصلي جهت ارزيابي چرخه حيات مصالح¬ سبز و همچنين شناسايي معيارهايي جهت كاهش هزينه هاي ناشي از ساخت و ساز سبز و بهينه كردن سطح انرژي ساختمان مي¬باشد كه در نهايت به رتبه بندي شاخص¬ها و معيارها منجر مي¬گردد.در پايان با توجه به يافته¬هاي ¬¬اين ¬تحقيق و استفاده از تحليل رابطه خاكستري، مدل نهايي اولويت بندي و طرح بهينه صرفه جويي در ساختمان هاي سبز ارائه مي¬گردد.