بررسي اثر عمق كارگذاري سپر بر آبشستگي پيرامون لوله در زواياي مختلف برخورد جريان

وجود خطوط لوله در محيط بستر دريا سبب تغيير الگوي جريان در مجاورت آن¬ها شده و نيز موجب به وجود آمدن گردابه¬هايي در قسمت¬هاي جلو و پشت لوله مي‌گردد، كه همراه با افزايش شدت آشفتگي است. اين تغييرات مي¬توانند منجر به خستگي سازه و يا آبشستگي در اطراف آن گردد و نهايتاً پايداري سازه را تهديد نمايدكه موجب خسارات زيست محيطي شديدي شود. در اين مقاله، اثر عمق كارگذاري سپر بر آبشستگي پيرامون لوله در زواياي مختلف برخورد جريان اثر زاويه مورد بررسي قرار گرفته¬ شده است. آزمايش¬ها تحت شرايط آب زلال در حد آستانه حركت رسوبات 95/0 U/UC= انجام شد. نتايج نشان داد عمق نسبي كارگذاري سپر (DW/D) مانع عبور جريان از زير لوله و باعث كاهش عمق بي¬بعد آبشستگي محور مركزي لوله (ds/D) مي¬شود. روند افزايش عمق نسبي كارگذاري سپر تا جاي پيش مي¬رود، كه فرآيند آبشستگي متوقف شود. علاوه بر اين، زاويه برخورد جريان(θ) بر روي مكان قرارگيري حداكثر عمق بي بعد آبشستگيمحور مركزي لوله و نحوه عملكرد گردابه ها مؤثر مي‌باشد. همچنين حداكثر عمق بي¬بعد آبشستگي محور مركزي لوله در حالت زاويه برخورد جريان 90 درجه رخ مي¬دهد، كه با كاهش زاويه برخورد جريان اين عمق نيز كاهش مي¬يابد.