بررسي عوامل تاثير گذار بر هنر و معماري و رويكردهاي آن در دوره بعد از انقلاب

معماري ايران در طول دورانهاي گذشته همواره داراي يك روند مشخص و استمراري بوده است كه در اغلب اوقات را دوره قبل و بعد از خود رابطه‌اي منطقي داشته است. اين روند در دوره معاصر تداوم نيافته است و با نگاهي به معماري امروز تاثيرات اين اتفاق به خوبي قابل مشاهده است و ريشه‌هاي آن را بايد در سالهاي اوايل قرن حاضر يا حتي قبل از آن جستجو كرد. آنچه كه موجب ايجاد دگرگوني و تحول در معماري ايران گرديده است دگرگوني فكري و فرهنگي جامعه ايراني است كه از بعد از انقلاب رسيد. با توجه يه اين واقعيت كه اين دگرگوني‌ها اجتناب‌ناپذير است و به علاوه معماري ايران در دوره‌هاي مختلف درگير دگرگوني‌ها و تحولات بسياري شد و در اكثر موارد با تعامل مناسب توانست آنها را جذب نموده و سازگاري مطلوبي با شرايط پيش آمده داشته باشد اين سوال مطرح است كه چرا معماري ايراني در دوره جديد نتوانست مانند گذشته با شرايط جديد سازگار شود. در اين نوشتار در ابتدا به طور اجمالي در مورد ويژگيهاي معماري دوره گذار و جريانهاي مختلف اين دوره بحث شده و دلايل گسست معماري بررسي شده است. سپس زمينه‌ها و عوامل موثر بر دگرگوني معماري ايراني تعيين و دسته‌بندي شده‌اند. از آنجايي كه معماري متاثر از عوامل و زمينه‌هاي متعدد و مختلفي است كه ريشه‌هاي دگرگوني و تحول هستند اين عوامل در گروههاي اصلي مانند زمينه‌هاي اجتماعي و فرهنگي سياسي فني و... دسته‌بندي شده است.