ارزيابي درمان شناختي -رفتاري بر اختلال اضطراب اجتماعي در روان پريشي

Evaluation of the Cognitive-Behavioral Treatment of Social Anxiety Disorder in psychosis

سابقه و هدف: اضطراب اجتماعي در ميان افراد مبتلا به روان پريشي بسيار شايع است و در زمينه ارتباط با اجتماع، پيش آگهي ضعيف و ناتواني قابل توجهي دارند. اگر چه درمان شناختي رفتاري نشان داده است كه براي درمان اضطراب اجتماعي، در جوامع غير رواني موثر مي باشد ، اما (CBT) فقدان شواهد در اثربخشي باليني درمان شناختي-رفتاري در درمان اضطراب اجتماعي زماني كه با روان پريشي همراه باشد وجود دارد. مواد و روشها: اين يك مطالعه سيستماتيكي به صورت ارزيابي خلاصه اي و انتقادي از تاريخچه و ادبيات تحقيقي در مورد اثر بخشي درمان شناختي-رفتاري در درمان اضطراب همراه با روان پريشي مي باشد. نتايج: در بررسي دو مطالعه و پژوهش در زمينه ارزيابي اثربخشي درمان شناختي -رفتاري جهت درمان اضطراب اجتماعي همراه با اسكيزوفرني مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفته اند كه هر دو مطالعه از لحاظ روش كيفيت ضعيفي را دارا مي باشد. يافته هاي اوليه نشان مي دهد كه درمان شناختي -رفتاري در درمان علائم اضطراب اجتماعي، افسردگي و پريشاني در افراد مبتلا به اسكيزوفرني موثر است . نتيجه گيري: شواهد پايه به اندازه كافي و قابل توجه اثر بخشي درمان شناختي رفتاري براي درمان اضطراب اجتماعي به روان پريشي را نشان نميدهند. پژوهش هاي آينده بايد بر روي روش دقيق آزمايشات كنترل شده و ارزيابي روند تعبيه شده اثر بخشي مداخلات درمان شناختي-رفتاري در علائم اضطراب اجتماعي همراه با روان پريشي و شناسايي مكانيزم هاي تغيير را تمركز نمايند.

Background: Social anxiety is very common among people with psychotic disorder and has a significant prognosis and disability in relation to community. Although cognitive-behavioral therapy has been shown to be effective in the treatment of social anxiety in non-psychosocial societies, but (CBT), there is a lack of evidence of the clinical effectiveness of cognitive-behavioral therapy in the treatment of social anxiety when accompanied by psychosis. Materials and Methods: This is a systematic study of summary and critical evaluation of research history and literature on the effectiveness of cognitive-behavioral therapy in the treatment of psychotic anxiety. Results: Two studies on the evaluation of the effectiveness of cognitive-behavioral therapy for the treatment of social anxiety associated with schizophrenia have been evaluated. Both studies have poor quality method. The initial findings suggest that cognitive-behavioral therapy is effective in treating symptoms of social anxiety, depression and distress in people with schizophrenia. Conclusion: The underlying evidence does not adequately and significantly demonstrate the effectiveness of cognitive-behavioral therapy for the treatment of psychosocial anxiety. Future research should focus on the precise method of controlled trials and the evaluation of the embedded process. The effectiveness of cognitive-behavioral therapy interventions in social anxiety symptoms associated with psychosis and the identification of change mechanisms should be focused.