بررسي رابطه شيوه هاي فرزندپروري والدين با جو عاطفي خانواده و سلامت روان فرزندان

Investigating the relationship between parental parenting practices and emotional atmosphere of the family and mental health of children

چكيده خانواده نقش بسيار مهمي در رشد و سلامت رواني كودك ايفا مي كند، در اين بين شيوه هاي فرزندپروري و جو عاطفي خانواده يكي از مهمترين و مؤثرترين اركان خانواده در تربيت و رشد رواني كودك است. عدم توجه والدين به سالم سازي محيط رواني و عاطفي كودكان و نوجوانان و فقدان روابط مناسب در بيشتر موارد آنان را با كمبودهاي عاطفي و انگيزش و مشكلات رواني رو به رو مي سازد. خانوادة مطلوب، خانواده اي است كه امنيت عاطفي، احساس ارزشمندي، باور تعلق و مورد عشق و علاقه بودن را تأمين كند. در اين خانواده ها افراد فرصت بيشتري براي رسيدن به استقلال و مسئوليت تري پذيري خواهند داشت و فرزندان، سازگاري مناسب تري دارند. در خانواده هايي كه والدين به روش اقتدار منطقي با فرزندان خود ارتباط دارند، افراد دوستانه به اظهار نظر خود مي پردازند و ديگر اعضاي خانواده نيز به گفته هاي آنها گوش فرا مي دهند و اين احساس خوب گفتن و جلب توجه نمودن، زمينه هاي عزت نفس را در تك تك افراد خانواده مهيا مي كند. در اين خانواده ها حقوق همه افراد محترم شمرده مي شود. نتايج پژوهش ها، تأييد كننده نقش بسيار مؤثر و غير قابل انكار خانواده، شيوه هاي تربيتي والدين(به خصوص سبك مقتدرانه والدين) و همچنين جو عاطفي خانواده، بر سلامت رواني و احساسي كودك مي باشد. والدين مي توانند با بكارگيري شيوه هاي تربيتي صحيح و فراهم آوردن محيطي غني از محبت و عواطف سلامت رواني حال و آينده كودكان خود را تضمين كرده و از بروز بسياري از مشكلات روحي كه سلامت روان شان را به مخاطره مي اندازد، پيشگيري به عمل آورند. در پژوهش حاضر بررسي رابطه شيوه هاي فرزندپروري والدين با جو عاطفي خانواده و سلامت روان فرزندان به شيوه ي تحليل مروري، مورد تآمل و تعمق قرا گرفته است.