اثربخشي شناخت رفتار درمانگري سالمندي بر اضطراب و كيفيت زندگي سالمندان مبتلا به بيماري پاركينسون

Effectiveness of old-age therapeutic behavior on stress and life quality in old people suffering from parkinson disease

چكيده بيماري، بخصوص بيماري هاي مزمن در سالمندان شيوه زندگي آنان را تغيير مي دهد. بيماري پاركينسون نيز نوعي اختلال تحليل برنده سيستم عصبي مركزي در سالمندان است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي شناخت رفتار درمانگري سالمندي بر اضطراب و كيفيت زندگي سالمندان مبتلا به بيماري پاركينسون انجام شد. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل سالمندان مبتلا به پاركينسون بودند كه 30 نفر از بيماران پاركينسون مركز تحقيقات مغز و اعصاب و كلينيك تخصصي پاركينسون دكتر شهيدي شهر تهران در سال 1395 با توجه به ملاك هاي ورود و خروج شرايط حضور در پژوهش را داشتند به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش تحت درمان شناختي رفتاري سالمندي در 10 جلسه قرار گرفتند و گروه كنترل در ليست انتظار ماندند. جمع آوري داده ها با استفاده از اضطراب بِك (1996) و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني انجام شد. تجزيه و تحليل اطلاعات به دست آمده از اجراي پرسشنامه ها از طريق نرم افزار SPSS20 در دو بخش توصيفي و استنباطي (تحليل كوواريانس) انجام پذيرفت. نتايج نشان داد كه درمان شناختي رفتاري سالمندي اضطراب سالمندان مبتلا به پاركينسون را كاهش داد. همچنين درمان شناختي رفتاري سالمندي باعث افزايش كيفيت زندگي سالمندان مبتلا به بيماري پاركينسون شد. بنابراين مداخله گري هاي مبتني بر شناخت رفتار درمانگري بر مولفه هاي مختلف سلامت سالمندان مبتلا به پاركينسون به ويژه سلامت رواني آنها اثر معناداري داشته است.

Abstract Chronic disorders can change the lives of older adults. Parkinson s disease is a degenerative disorder of the central nervous system that is common in older adults. The goal of the present study was to examine the effectiveness of cognitive behavioral therapy in reducing anxiety and improving quality of life of older adults with Parkinson s disease. A quasi-experimental design with pretest/posttest and a control group was used. The statistical population included all older adults with Parkinson s disease in Tehran; a total of 30 patients who met the inclusion and exclusion criteria were selected from this population using a convenience sampling method. The patients were selected form the Center for Neurological Studies and Dr. Shahidi s specialized clinic for Parkinson s disease in Tehran in 1395, and were randomly divided into experimental and control groups. The experimental group received a cognitive behavioral therapy for older adults for 10 sessions, and the control group received no intervention. The study data were gathered using the Beck Anxiety Inventory (BAI) and the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) scale. The data were analyzed using descriptive and inferential (Analysis of Covariance) statistics. All analyses were conducted using SPSS version 20. The results indicated that cognitive behavioral therapy reduced anxiety of the older adults with Parkinson s disease. It was also found that cognitive behavioral therapy improved quality of life of older adults with Parkinson s disease. Therefore, Interventions based on cognitive behavioral therapy could be effective for improving different components of health in older adults with Parkinson s diseases, especially their mental health.