چكيده فارسي :
هدف: هدف اين مقاله بررسي رابطه بين سبك هاي دلبستگي و اختلال اضطراب جدايي در بزرگسالان ، بررسي نشانه هاي رفتاري اختلال اضطراب جدايي در كودكي و بزرگسالي و بررسي ريشه اضطراب فرد در رفتار مادرانه مي باشد. روش: روش اين پژوهش ، مطالعه مروري منظم مي باشد . نتيجه گيري: براي بيشتر كودكان تصور و حضور در مكاني كه مادر در آن نباشد با مقداري اضطراب همراه است. اما كودك توانايي كنترل آن را دارد اما در كودك مبتلا به اختلال اضطراب جدايي اين توانايي وجود ندارد به همين دليل تنظيم هيجان و ابراز آن در روابط دلبستگي براي كودك دشوار است. در اين بين سبك دلبستگي بين مادر و كودك تعيين كننده رفتار آنها در مواقع استرس زا است (ميكولينسر و فلوريان ، 1998؛ ميكولينسر و اورباخ ، 1995؛ به نقل از خورشيد وند و همكاران، 1394). وقتي كودك تنها بماند در مواجهه با استرس تنها ماندن ، الگوي فعال دروني او بر رفتارش حاكم مي شود (كرول و تربو ، 1991؛ به نقل از خورشيد وند و همكاران، 1394). اگر در روابط دلبستگي مادر و كودك مداخله كنيم روش رويارويي كودك با مسائل استرس زا تغيير مي كند و احساس توانايي او افزايش مي يابد و تنش وي كاهش مي يابد (ليبرمن، 2003؛ به نقل از خورشيدوند و همكاران، 1394) و همچنين مادر ياد مي گيرد به احساس و روش پاسخدهي خودش اطمينان كند و اضطراب دروني خودش را كنترل نمايد (فرايبرگ، 1980). كاهش اضطراب كودك باعث افزايش اعتماد به نفس و احساس خودكارآمدي در مادر مي شود (خورشيدوند و همكاران، 1394.) از بيان اين مباحث نتيجه مي گيريم كه كودك در 2 سال اول زندگي خود نياز به توجه ويژه اي دارد تا بتواند شخصيتي سالم داشته باشد و مادر بايد نسبت به نيازهاي كودك حساس باشد و او را تامين كند چون اين دوران از رشد كودك در بزرگسالي او بسيار تاثير گذار مي باشد.
چكيده لاتين :
Objectives: The purpose of this paper is to investigate the relationship between attachment styles and separation anxiety disorder in adults, studying the behavioral symptoms of separation anxiety disorder in Childhood and adolescence, and investigating the root of anxiety in mother behavior. Method: the research method in this study is a systematic review. Conclusion: For most children, imagination and presence in a place where the mother is not associated with some anxiety. But the child has the ability to control it, but in a child with anxiety disorder, there is no ability to separate this, so it is difficult to adjust the excitement and express it in attachment relationships to the child. Meanwhile, the attachment style between mother and child determines their behavior in stressful situations (Michelinsar and Florian, 1998; Microlinsar and Orobach, 1995; quoted by Khorshid Vend et al., 1394). When a child stays alone, in the face of stress, only staying on the active part of her inner circle dominates her behavior (Carroll Thermo, 1991; quoted by Sun and Ed, 1394) If we interfere in mother-child attachment relationships, the way the child confronts stressful issues changes, and his sense of ability increases and his tension diminishes (Lieberman, 2003; quoted by Khurshidvand et al., 1394) And the mother learns to reassure her feelings and ways of responding and control her inner anxiety (Freiberg, 1980). Reducing child anxiety increases self-esteem and self-efficacy in the mother (Kharshidvand et al., 1394). From these discussions, we conclude that the child in his first two years of life needs special attention in order to have a healthy personality, and that the mother should be sensitive to the needs of the child and to provide him with it since this period of child growth in his adolescence It is very effective
