مقايسه احساس تنهايي در دانش آموزان داراي اضطراب امتحان و دانش آموزان عادي

Comparing loneliness in students with test anxiety and normal students

پژوهش حاضر با هدف مقايسه احساس تنهايي در دانش آموزان داراي اضطراب امتحان با دانش آموزان عادي صورت گرفت. نوع پژوهش علّي ـ مقايسه‌اي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل دانش آموزان مقطع متوسطه شهر رضوان شهر در سال تحصيلي 1393-1394 بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس دو مرحله اي به شرح زير انتخاب شدند، ابتدا از بين دانش آموزان مقطع متوسطه شهر رضوان شهر تعداد 500 نفر انتخاب و ( پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون ) را تكميل نمودند. سپس تعداد 100 نفر از دانش آموزاني كه بالاترين نمره و تعداد 100 نفر كه نمرات پاييني كسب نموده بودند انتخاب شدند سپس هر دو گروه پرسشنامه ي احساس تنهايي را تكميل نمودند. تجزيه و تحليل داده‌ها با كمك نرم‌افزار آماري SPSS و به روش تحليل واريانس چند متغيره صورت گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد احساس تنهايي در دانش آموزان داراي اضطراب امتحان بيشتر از دانش آموزان عادي است و بيشترين سهم واريانس متغيرها براي مؤلفه هاي متغير احساس تنهايي عبارت از؛ اجتماعي (518/0)، خانوادگي (523/0) و رمانتيك (394/0) مي باشند.

The present research was performed with the purpose of the comparison of loneliness in students with test anxiety and normal students. The research method is causative – comparative. The study population consisted of high school students in Rezvanshahr in the academic year 2014-2015that they were selected in the two-step sampling method available as follows. First, 500 people were selected among high school students in Rezavanshahr and they completed the questionnaire of test anxiety of Sarason. Then, 100 people of the students who obtained the highest score and 100 people who obtained the lowest score were selected. Then, both of the groups completed the questionnaire of loneliness . Data analysis was performed using SPSS statistical software and in the method of multivariate analysis of variance. The results showed that loneliness was higher in students with higher test anxiety than normal students, and the highest share of variance of variables was for the components of loneliness variable: social (0.518), familial (52.03) and romantic (0.394).