اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش استرس زناشويي زنان

Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Reducing Marital Stress of Women

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش استرس زناشويي زنان طراحي و انجام شد. اين مطالعه از نوع تحقيقات كاربردي و به لحاظ روش پژوهش از نوع نيمه تجربي و با بهره‌گيري از طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه اين پژوهش مشتمل بر كليه زناني بودند كه به دليل مشكلات و تعارضات زناشويي و عدم صميميت در روابط به سراي سلامت جواديه واقع در منطقه 16 شهرداري تهران در سال 1395 مراجعه نموده بودند. در اين پژوهش با بهره‌گيري از نمونه‌گيري در دسترس، 30 نفر از زناني كه بالاترين نمرات را در پرسشنامه پژوهش كسب كرده بودند، انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، مقياس استرس زناشويي استكهلم- تهران (STMSS) بود كه توسط شركت‌كنندگان هر دو گروه قبل و بعد از مداخله تكميل گرديد. جلسات آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد براي زنان گروه آزمايش در 8 جلسه 90 دقيقه¬اي به شيوه گروهي و هفتگي اجرا شد، اما براي شركت‌كنندگان گروه كنترل مداخله‌اي ارائه نگرديد. داده¬ها با بهره گيري از تحليل كوواريانس تك متغيري (ANCOVA) در نرم افزار SPSSV20 تجزيه و تحليل شدند. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد، باعث كاهش معنادار استرس زناشويي زنان گروه آزمايش در مرحله پس آزمون شده بود. مشاوران خانواده مي‌توانند از يافته‌هاي پژوهش حاضر در راستاي مداخلات باليني استفاده كرده و از اين رويكرد در جهت كمك به بهبود روابط زناشويي استفاده نمايند.

The present research was aimed to investigate the effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on reducing marital stress of women. The present study was of applied research, which used a semi-experimental method and the design is pretest-posttest with control group. The population included all the women who had visited Javadieh health center located in 16th district of Tehran in 2016 because of marital problems and conflicts and lack of intimacy in their relationships. In the current research, by available sampling method, 30 women with highest scores in research questionnaires were selected, and they were assigned in experiment and control groups through random assignment method (15 individuals per group). The data gathering tool of the present research was Stockholm-Tehran Marital Stress Scale (STMSS), which was completed by participants of both groups before and after the intervention. The group acceptance and commitment therapy sessions were held in eight weekly 1.5-hour sessions for women in the experiment group, but the control group received no intervention. Research data were analyzed through univariate covariance analysis (ANCOVA) in SPSS v20. The covariance results suggested that acceptance and commitment therapy (ACT) significantly reduced marital stress of women in the experiment group in the posttest stage. Family counselors can use the findings of the current research in their clinical interventions, and use this the approach for improving marital relationship of individuals.