چارچوبي نظري براي اشتباهات گفتاري ناخواسته: تحليل مضموني يك آسيب زباني - اجتماعي

در زندگي روزمرهي ما انسان ها با هر نژاد، زبان، فرهنگ و قوميتي كه باشيم، بارها اتفاق افتاده كه هنگام گفتار حرفي را ناخواسته به زباان آوريم. از آنجايي كه تحقيقات خاصي در راستاي بررسي اين آسيب زباني اجتماعي در ايران و يا خارج از ايران صورت نپذيرفته، مطالعهي - حاضر بر آن شد تا با ارائهي چارچوبي نظري، به دسته بندي و بررسي اين آسيب بپردازد. بدين منظورچهل و هفا دقيقاه و ياازده يانياه مصاحبهي برگرفته از شبكه هاي مختلف صدا و سيما انتخاب شد و مورد بررسي قرار گرف . از آنجايي كاه تماامي افاراد جام عاه احتماا يكساني را براي حضور در مصاحبه هاي تلوزيوني دارا بودند، اين روش مي توانس دقيق تراز آزمونهايي همچون آزمون تكميل باف عمل نمايد. پس از بررسي مصاحبهها، نوب به دستهبندي و ايجاد چارچوبي نظري براي آسيب مورد بحث رسيد. اين دسته بندي در نهايا باه دوازده مورد ختم شد و براي هر كدام نيز مثالي موقعيتي ذكر گش . ، نتايج نشان داد كه بروز آسيب در نتيجهي عدم وجاود در كاافي داراي بالاترين ميزان فراواني نمود يافتگي آسيب مورد بحث بود. هم چنين، نتايج آزمون مجذور خي بياانگر وجاود تفااوت هااي معناادار آماري ميان فراواني شاخه هاي اين چارچوب بود.