بررسي تطبيقي آموزه هاي ديني در اشعار پروين اعتصامي و سپيده كاشاني

با گسترش روزافزون علم و تكنولوژي، انسان امروز، بيش از هر زمان ديگر خود را نيازمند بازگشت به معنويت مي‌داند. به ديگر بيان رشد چشمگير صنعت و تكنولوژي با تمام مزايايي كه داشته، نتوانسته است جايگزيني مناسب براي پركردن خلأهاي ناشي از فقدان معنويت در زندگي بشر گردد كه نتيجه¬ي آن، بازگشت ناخودآگاه جوامع بشري به دين و ارزش‌هاي اخلاقي است. در اين ميان نقش ادبيات به عنوان بخشي مهم از فرهنگ هر جامعه، در گسترش و ترويج آموزه¬هاي ديني و اخلاقي انكارناپذير است، به طوري كه با بررسي ادبيات هر دوره مي‌توان سير تحول فكري و فرهنگي آن جامعه را نيز مورد ارزيابي قرار داد. براين اساس، مقاله¬ي حاضر با روش توصيفي- تحليلي، اشعار دو بانوي شاعر و اديب ايران يعني پروين اعتصامي1320-1285 ش و سپيده كاشاني1315-1371 ش را مورد تحليل و ارزيابي قرار داده و به اين نتيجه رسيده است كه هردو شاعر به عنوان زنان مسلمان، آموزه هاي ديني را به طور گسترده در اشعار خود به كار برده¬اند و مخاطبان خود را به پيروي از مضامين اخلاقي دعوت نموده-اند.