مدل‌سازي و شبيه‌سازي بازيابي گاز فلر به‌منظور كاهش انتشار گاز گلخانه‌اي به محيط و افزايش توليد متانول در راكتور مگامتانو

در سال‌هاي اخير سوزاندن گازهاي موجود در جريان گاز فلر واحدهاي صنايع شيميايي و ديگر منابع و به دنبال آن انتشار گاز CO2 و NOX به درون جو، باعث گرم شدن كره­ي زمين و آلودگي زيست‌محيطي شده است و اين خود باعث اتلاف مقدار بسياري انرژي مي­باشد، چراكه مي­توان مواد مضر و بي­اثر موجود در اين مخلوط گازي را توسط تكنولوژي غشايي، كه به‌صورت وسيع در جداسازي گازها گسترش‌يافته و دوستدار محيط‌زيست مي­باشد، جدا نمود و به‌صورت مجدد در واحد استفاده كرد. در اين مطالعه هدف اصلي جدا كردن گاز N2 از مخلوط گاز فلر (N2، CO، CO2، CH4 و H2) و بازگرداندن گاز بازيابي شده­ به درون راكتور سنتز متانول مي­باشد. نتايج شبيه‌سازي نشان مي­دهد كه در مورد گاز برگشتي به راكتور (MRGC) توانسته نسبت به مورد متانول معمولي[1](MCC) 0/676 % افزايش توليد متانول داشته و همين‌طور عدد استوكيومتري (SN) در اين جريان 22 /0 % كاهش‌يافته است. همچنين در اين تحقيق پس از بررسي پارامترهاي مهم در جداسازي گازها توسط غشا و انجام شبيه­سازي، توانسته 5/ 98 % از N2 و 8/ 92 % از CH4 موجود در گاز بازيابي شده را جدا نمود و همچنين روزانه از انتشار NOX و 300 تن كربن دي‌اكسيد به محيط‌زيست جلوگيري به‌عمل‌آمده است.