بررسي علل عدم تمايل كشاورزان به اجراي طرح هاي آبياري نوين(مطالعه موردي: استان خراسان جنوبي)

با توجه به كمبود نزولات آسماني در كشورمان و عدم توزيع مناسب زماني و مكاني بارش ها، همچنين بروز خشكسالي هاي متعدد در بيست سال اخير، ضرورت تبديل روش هاي آبياري سنتي به روش هاي نوين آبياري بيش از پيش احساس مي شود. اهميت اين موضوع در استان خراسان جنوبي با 2.9 درصد از مساحت كشور كه وابسته به منابع آب زيرزميني با اضافه برداشت حدود 170 ميليون مترمكعب مي باشد دوچندان است. تعداد كل بهره برداري هاي آبي استان 57992 عدد بوده كه مجموع مساحت اين بهره برداري ها 157702 هكتار است كه از اين ميزان، 5871 هكتار از اراضي آبي كشاورزي تا كنون در استان خراسان جنوبي به سامانه هاي نوين آبياري تجهيز شده اند كه رقم بسيار پاييني است. خرده مالكي مانع اصلي توسعه آبياري تحت فشار در خراسان جنوبي است و روش هاي آبياري نوين با توجه به خرده مالكي در خراسان جنوبي بي صرفه است. به ازاي هر هكتار آبياري تحت فشار 65 ميليون ريال، به ازاي هر هكتار آبياري كم فشار 32 ميليون ريال و به ازاي هر هكتار آبياري باراني 50 ميليون ريال از طرف دولت كمك بلاعوض پرداخت مي شود. كيفيت نامناسب آب بعضي از منابع آب، گرماي زياد و وجود بادهاي موسمي شديد، افزايش يا نوسانات شديد قيمت ها، روند كند دريافت تسهيلات بانكي، نا آشنايي كشاورزان با مزاياي استفاده از اين سيستم، كمبود مشاور و پيمانكار بومي و كمبود تجهيزات آبياري نوين از ديگر مشكلات اجراي طرح هاي آبياري نوين در خراسان جنوبي است. حمايت دولت در اختصاص اعتبارات مناسب و بالا بردن يارانه به اين استان و همچنين تأمين تجهيزات مورد نياز طرح هاي نوين آبياري از جمله تأمين ژنراتورهاي توليد برق، دستگاه هاي پمپاژ آب و لوله هاي پلي اتيلن مي تواند روند اجراي اين طرح را در استان تسريع بخشد كه نيازمند توجه مسئولان براي پيگيري است