بررسي تناسب اراضي روش‌هاي آبياري سطحي و قطره‌اي با استفاده از منطق فازي

در اين تحقيق از قابليت‌هاي سيستم استنتاج فازي براي بهينه سازي ارزيابي پارامتريك تناسب اراضي، براي روش‌هاي آبياري سطحي و قطره‌اي در شبكه آبياري دشت فتحعلي مغان به مساحت 5175 هكتار واقع در استان اردبيل استفاده شد. مقدار شاخص هر يك از پارامترهاي موثر در ارزيابي پارامتريك شامل بافت خاك، عمق خاك، كربنات كلسيم، هدايت الكتريكي، زهكشي و شيب در جدول بانك اطلاعاتي واردگرديد و از روي هم قراردادن اين لايه‌ها در نرم افزارARCGIS 9.3 نقشه‌هاي ارزيابي اراضي براي آبياري قطره اي و سطحي در منطقه ارائه گرديد. همچنين براي انجام و ارزيابي روش‌ منطق فازي از افزونه SDM در محيط سيستم اطلاعات جغرافيايي استفاده شد و از تابع عضويت مثلثي براي پارامتر محتواي كربنات كلسيم و براي ساير پارامترها از تابع عضويت خطي استفاده شد. براين اساس، مناطق كاملا مناسب براي آبياري سطحي و قطره اي به ترتيب برابر81/159 هكتار (3 درصد) و 35/2941 هكتار (87/56 درصد) بدست آمد و براي مناطق نسبتا مناسب به ترتيب مساحتي حدود 169/312 هكتار(6 درصد) و 43/246 هكتار(7/4 درصد) محاسبه گرديد. همچنين مساحتي حدود 17/2744 هكتار (02/53 درصد) و 08/1/797 هكتار (4/15 درصد) به ترتيب براي آبياري سطحي و قطره اي براي تناسب تاحدودي مناسب به‌دست آمد و مساحت58/737 هكتار (2/14 درصد) براي آبياري قطره اي و 05/1746هكتار (7/33 درصد) براي آبياري سطحي به مناطق با تناسب نامناسب در شرايط فعلي تعلق گرفت. براي تناسب نامناسب دائمي مساحت‌ها به ترتيب برابر 28/212 هكتار (1/4 درصد) و 54/458 هكتار (86/8 درصد) براي آبياري سطحي و قطره اي محاسبه گرديد.