برآورد تاثير مقدار آب مصرفي بر بهره وري آب و شكاف عملكرد برنج با استفاده از تصاوير ماهواره لندست و مدل رشد گياهي (مطالعه موردي : شبكه سفيدرود)

مدل­هاي رشد گياهي ابزار تعميم نتايج تحقيقات آب از سطوح كوچك به سطوح بزرگ را در اختيار مي­گذارد. در اين شرايط استفاده از سنجش از دور براي كاهش خطاي ناشي از تغييرات مكاني ­در سطوح وسيع لازم است. پژوهش حاضر براي بهينه نمودن ميزان مصرف آب در شاليزارهاي استان گيلان با استفاده از تركيب مدل­ رشد گياهي CERES-Rice و تصوير ماهواره لندست انجام گرفته است. ابتدا مدل با اطلاعات طرح­هاي نقطه­اي واسنجي شد، سپس دقت برآورد عملكرد توسط اين مدل در110 مزرعه شاليكاران شهرستان صومعه سرا ارزيابي شد. در قدم بعدي با استفاده از اطلاعات تصاوير ماهواره مدل واسنجي مجدد شد و در همان اراضي ارزيابي گرديد و ميزان عملكرد هر روش با هم مقايسه گرديد. در نهايت با استفاده از مدل، ميزان بهره­وري آب در منطقه در 5 سناريو مصرف آب به دست آمد. نتايج بيانگر اين است كه با مصرف آب 400 ميليمتر در طول فصل رويش حداكثر بهره­وري آب به دست مي­آيد. ميانگين بهره­وري آب مبتني بر مصرف آب در دوره رشد برنج برابر 65/0 كيلوگرم در مترمكعب مي­باشد. در مناطق وسيعي عملكرد واقعي كمتر از عملكرد پتانسيل مي­باشد. اين مناطق كه در مجموع حدود 80 درصد از اراضي منطقه را شامل مي­شوند.