بررسي اثر منابع مختلف تغذيه اي(شيميايي،آلي) در شرايط تنش خشكي بر ميزان بهره وري آب مصرفي و صفات عملكردي ارقام مختلف برنج

به منظور بررسي اثر منابع مختلف تغذيه اي(شيميايي،آلي) در شرايط تنش خشكي بر عملكرد و اجزاي عملكرد ارقام مختلف برنج آزمايشي در شهرستان ساري منطقه مياندرود گهرباران روستاي ولوجا در سال 1395 به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. تيمارهاي مورد بررسي آن شامل دو سطح تنش خشكي ( عدم تنش ، آغاز پنجه دهي ، انتقال مجدد) چهار سطح منابع كودي شامل ورمي كمپوست و كمپوست آزولا به ترتيب 6 و 8 تن در هكتار ،اسيد هيوميك بامصرف 4.5 ليتردر هزار ليتر آب و و كود رايج براي ارقام شيرودي و طارم محلي به ترتيب, N150.P75.K90 N100.P50.K50 كيلوگرم در هكتار به كرت‌هاي آزمايشي اعمال شد به همراه دو رقم برنج شيرودي، طارم محلي مورد آزمايش قرار گرفت.نتايج نشان داد حداكثر عملكرد دانه در شرايط تنش خشكي صورت گرفته در مرحله آغاز پنجه دهي با مصرف اسيد هيوميك در رقم شيرودي به ميزان 5577.9 كيلوگرم در هكتار حاصل شد. بيشترين عملكرد بيولوژيكي در شرايط تنش خشكي اعمال شده در مر حله آغاز پنجه دهي با مصرف منابع كودي اسيد هيوميك در رقم شيرودي به دست آمد. بيشترين و كمترين ميزان آب مصرفي به ترتيب در شرايط عدم تنش و تنش خشكي اعمال شده در مرحله انتقال مجدد در رقم شيرودي و طارم محلي با مصرف منابع كودي كودم مرسوم N.P.Kو اسيد هيوميك حاصل شد و حداكثر ميزان بهره وري آب مصرفي در شرايط تنش خشكي صورت گرفته در مرحله رشدي آغاز پنجه دهي در رقم شيرودي با مصرف منابع كودي اسيد هيوميك به دست آمد بنابراين با توجه به نتايج حاصل از اين آزمايش اسيد هيوميك نقش قابل توجه اي در افزايش صفات عملكردي و بهره وي آب مصرفي با كاهش خسارت ناشي از تنش خشكي در ارقام ايفا مي كند