بررسي موردي تاثير تجمع زه اب هاي انتهايي بر عملكرد طرح هاي دهخدا و كوثر

يكي ازمشكلات اساسي پيش روي توسعه كشاورزي دراستان خوزستان شوروقليا بودن سطح وسيعي ازاراضي ويا زه دارشدن اراضي ناشي ازعواملي چون بافت سنگين خاك وآبياري بي رويه مزارع مي باشدكه ياباعث حذف اراضي مستعد ازچرخه توليدشده ويا ميزان توليد درواحدسطح به كمترارنصف كاهش يافته است.تنهاراه اصلاح اراضي شوروقليا ويا اراضي زهدار، تجهيزآنها به سامانه هاي زهكشي زيرزميني است كه در اين راستا در چندساله اخيراقدامات جدي صورت گرفته است ليكن تارسيدن به هدف نهايي واصلاح اراضي درجهت توسعه پايداركشاورزي ، مشكلات ومسايل عديده اي وجوددارد كه يكي از مشكلات ، عدم امكان دفع زه آب هاي انتهايي بصورت مناسب مي باشد . بر اين اساس عملكرد زه كشهاي انتهايي شبكه زهكشي سراسري استان خوزستان (مطالعه موردي شبكه كوثر و دهخدا) بر راندمان و كارايي اين شبكه ها و ارائه راهكارهاي رفع مشكل زه آب اراضي منطقه در اين تحقيق مورد مطالعه قرار گرفت.در اين راستا مشكلاتي مانند: استغراق خروجي زهكش هاي درجه 1، 2 و 3 در محل تخليه، عرض كف و عمق زياد مجرا، شوري بالاي آب زهكش، بالابودن دبي زهاب در محل تخليه به عنوان عوامل محدود كننده در طرح زهكشي مناطق مورد تحقيق تعيين گرديد.در نهايت با در نظر گرفتن راه كارهاي اصلاحي مانند: طراحي و اصلاح خط پروژه، كاهش حجم توليد زهاب ، استفاده مجدد از زهاب ها و طرح زهكش سرتاسري غرب كارون است كه اين طرح با مشكلاتي مواجه مي باشد