اثر نيتروژن و آب آبياري بر عملكرد و كارآيي مصرف آب و نيتروژن در گوجه‌فرنگي

نيتروژن و آب آبياري از مهم‌ترين فاكتورهاي مؤثر در رشد گياه مي‌باشند كه علاوه بر اثرات مستقيم، داراي اثرات متقابل شديدي هستند. اين پژوهش به منظور استفاده بهينه از اين نهاده‌ها در سيستم آبياري تحت فشار جهت حصول عملكرد و كيفيت مطلوب در زراعت گوجه فرنگي به مرحله اجرا در‌ آمد. آزمايش بصورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي اجرا ‌شد. فاكتور اصلي مقادير آب آبياري در سه سطح شامل 75% ، 100% و 125% نياز آبي و فاكتور فرعي نيز عنصر غذايي نيتروژن در چهار سطح صفر، 75، 150 و 225 كيلوگرم در هكتار نيتروژن خالص بود. نتايج نشان داد كه ميزان تأثير هركدام از فاكتورها بر عملكرد محصول و كارآيي مصرف آب و نيتروژن تحت تأثير ديگري بود. براساس روابط رگرسيوني در شرايط آبياري براساس 75 ، 100 و 125 درصد نياز آبي، حداكثر عملكرد در اثر كاربرد به ترتيب 146، 224 و 350 كيلوگرم نيتروژن در هكتار بدست آمد. در سطوح بالاي نيتروژن و آب آبياري اثرات متقابل آنها نقش اساسي در افزايش عملكرد محصول داشت. بطور كلي مي‌توان گفت هرچند براي حصول عملكرد مطلوب در سطوح بالاي آب آبياري به نيتروژن بيشتري نياز است، اما براي مديريت آبياري و نيتروژن بايستي كارآيي مصرف آب و نيتروژن و نيز ارزش اقتصادي گوجه‌فرنگي و كود در نظر گرفته شود