ريشه‌ها و علل فقر از ديدگاه امام علي(ع)

مسأله فقر از ديرباز، از جمله معضلات اساسي و مشترك جوامع بشري بوده است. به‌طور كلي دو نگرش عمده درباره‌ي ايجاد ريشه‌هاي فقر در جامعه وجود دارد. عده‌اي عامل فردي و برخي نيز شرايط حاكم را در زمينه ايجاد فقر مسئول مي‌دانند. نگاه امام علي(ع) به ريشه‌هاي فقر از سه ساحت اجتماع، حكومت و فرد است؛ ايشان، نخستين و مهمترين عامل ايجاد كننده فقر در جوامع را نظام ناسالم اجتماعي در جامعه مي‌داند، در وهله‌ي دوم اين حكومت‌ها هستند كه با ايجاد بستر اجتماعي ناهموار، زمينه‌‌ي ايجاد فقر در اجتماع را موجب مي‌شوند و سومين عامل در اين راستا، عامل فردي است، كه با تأثير و تأثر متقابل از دو عامل ديگر زمينه‌ساز فقر و تهيدستي در جامعه است. اين پژوهش با روش توصيفي - تحليلي درصدد است با بررسي آراء امام علي (ع) در نهج البلاغه و ساير منابع به تبيين نگرش آن‌حضرت در باره مسأله فقر و زمينه‌هاي ظهور فقر در جامعه از راهبرد سه‌گانه فوق بپردازد.