سبك شناسي آذري (مطالعه نمونه موردي مسجد گوهرشاد)

هنر و معماري مساجد در سرزمين ايران اسلامي، سابقه اي بيش از 1400 سال دارد كه نمونه هاي فاخر اين مساجد در ايران و آسياي ميانه زبانزد خاص و عام مي باشد. چه ايرانيان فرهيخته و چه مسلمانان ، چه مردم و محقيقن ساير كشورها، معماري اسلامي ايران ما را ستوده اند. معماري اسلامي از مهم ترين و بحث انگيزترين شاخه هاي معماري جهان است كه بر پايه هندسه، رياضيات و هنر برپا گرديده است .سبك شناسي معماري ايراني و اسلامي طي شش شيوه بررسي مي شود كه دو شيوه مربوط به قبل از اسلام ( پارتي و پارسي ) و چهار شيوه آن مربوط به پس از اسلام است كه شامل (خراساني، رازي، آذري، اصفهاني) مي باشد. مي توان گفت ساخت مساجد به صورت نوين امروزي (الحاقات و دگرگوني) به همراه داشته و تا حدودي پس از اسلام مرسوم شد و هر كدام با ويژگي هايي ساخته شده كه در اين ضمره جاي مي گيرد، دراين دوران براي ساخت يك مسجد اسلامي بايد به فرم مساجد ساخته شده يه گذشته رجوع كرد و از تمام ويژگي هاي آن به خصوص ويژگي هاي سبك ساختاري و.... الگو گرفت. يكي از شاخص ترين بناهاي مذهبي مسجد گوهرشاد است كه در شهر مشهد واقع شده است و نمادي از تركيب رنگ ها ، كاشيكاري و ساير عناصر معماري است ، جلوه خاصي به هنر معماري اسلامي بخشيده و در ميان مساجد دوران اسلامي شاهكار بي بديل و بسيار خارق العاده معماري مي باشد. هدف از ارائه اين مقاله سبك شناسي و شناخت عناصر تزينات و معماري مسجد گوهرشاد ، ذكر تاريخچه مسجد مي باشد پژوهش حاضر به صورت ميداني ( پرسش نامه، تصوير برداري) و كتابخانه اي ( كتب، مقالات ، پايان نامه و غيره )بر مبناي روش توصيفي_بنيادي تهيه شده و نتايج حاصل از يافته هاي آن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است .دست آورد اين پژوهش مسجد نمونه اي شاخص از سبك آذري مربوط به قرن نهم هجري قمري مي باشد.