جستاري در ويژگي هاي اخلاق شهروندي و تاثير آن بر سبك زندگي در آيينه قرآن كريم و روايات

جامعه از ‌آن‌جهت كه بستر به فعليت رسيدن بسياري از استعداد‌هاي بالقوه‌ي بشري است،درخور اهميت مي باشد. ‌ازاين‌ رو،‌آموزه‌هاي‌ دين ‌اسلام به‌ عنوان برنامه‌اي‌ كه ‌سعادت بشري‌ را تضمين مي نمايد،بر ‌اين ‌نكته ‌پا مي فشارد،كه ‌محيط، تأثير بسزايي برسبك زندگي اين جهاني و آن جهاني انسان و خلق و ‌خوي او داشته و بسياري‌ از‌ رفتارهاي ‌انسان‌ نشأت‌گرفته از ‌آن‌ است. از سوي‌ ديگر،اثرگذاري در نگرشها و از پي آن، دگرگوني ارزشها، محور سنگ اندازي و خط مقدم دشمنان پيام آوران الهي شمار مي شود. از اينرو،چنانچه پديدآوري محيطي برپايه آموزه هاي اسلامي، دغدغه طايفه انديشمندان تلقي گردد، مي بايست سلسله اي از «ارزشهاي اسلامي» مورد توجه قرار گرفته و بازخوردهاي احيا و يا روند نهادينه سازي هريك به دقت بيان گردد. اين گونه به نظر مي رسد، اين سلسله ارزشها، بنيان بناي «اخلاق اسلامي» شماره شده كه پيدايش مؤلفه هاي كليدي و از پي آن، نهادينه سازي اين مؤلفه ها در تعاملات انساني، برون دادِ اين فرآيند در سبك زندگي اسلامي تلقي مي شود. پرواضح است، يكي از مهم ترين دستاوردهاي توجه به مؤلفه هاي اخلاقي در نهاد جامعه، به رسميت شناختن حقوق شهروندان و احترام گذاشتن به آن به حساب مي آيد، كه همين امر، دوستي و صميميت ميان ايشان را سبب خواهد شد. از‌ ديدگاه ‌قرآن‌ كريم‌‌ و معصومان(ع)شاخصه‌هايي همچون‌ سلام كردن، دست دادن، نيك‌گفتاري(حسن‌الكلام)، مدارا، اصلاح ميان مردم، انضباط اجتماعي و... محورهاي كلي اخلاق شهروندي معرفي‌گرديده، تا آدمي‌ با به كارگيري اين مؤلفه ها به چشيدن طعم شيرين سعادت و كمال از متن جامعه نائل ‌گردد. اين نوشتاردرپي‌آن است، پاره اي معيارهاي بنيادينِ ‌معرفي‌شده از‌ سوي اسلام‌ را در رعايت ‌اخلاق شهروندي بكاود.