سازواره معناي زندگي در سعه ي وجودي انسان از ديدگاه تحول گرايي حكمت متعاليه با تأكيد بر انديشه امام خميني (ره)

معناي زندگي يكي از مهمترين موضوعات فلسفي، ديني و روانشناختي انسان در طول تاريخ خصوصاً دوران جديد مي باشد و مشتمل بر پرسش هاي متعدد از جمله آيا زندگي هدف دارد يا نه؟! آيا اينكه ارزشمند است يا نه؟! و اينكه دليل زندگي چيست؟ مي باشد. اين موضوع از ديدگاههاي مختلف از جمله ديدگاه الهي، اومانيستي (ماركسيستي، اگزيستانسياليستي، نهيليستي ) بررسي شده است و همچنين از منظر رويكردهاي مختلف مثل رويكرد فلسفي، اقتصادي، زيست شناسي، روانشناسي، جامعه شناسي و بوم شناسي و علوم ارتباطي پرداخت شده است.حال در اين مقاله تلاش بر آن است كه پرسش اصلي معناي زندگي از ديدگاه امام خميني(ره) بر مبناي مكتب فلسفي حكمت متعاليه تبيين، تحليل و پاسخ داده شود. در اين تحقيق سعي شده است بصورت توصيفي و تحليلي و از طريق مطالعه ي كتابخانه اي، نكته نظرات امام خميني (ره) بر پايه¬ ي انسان كامل به عنوانخليفه ي خدا در روي زمين و سير تحول گرايي او در سعه ي وجودي و دروني خود و همچنين نقش آن در امور زندگي اجتماعي، سياسي و ارزش هاي اخلاقي بررسي شود و در چارچوب نظري حكمت متعاليه سازواره ي منسجم و جامع از سعه ي وجودي انسان و كاركردهاي دروني و بيروني آن كه دربردارنده اهدافي چون رسيدن به كمال، قرب الهي و بهره مندي از انواع لذائذ دنيوي و معنوي ساماندهي و ارائه گردد. كه طبيعتاً مي تواند به عنوان يك نظريه پويا و جوابگو در مقابل رويكردهاي مختلف مادي و صرفاً مطلوبيت خواه و نگاه هاي تك ساحتي و فرودستي از انسان و توسعه ي او مطرح شود و با زير سوال بردن نظريه هاي مبتني بر خود بنياد بودن انسان، مي تواند به زندگي انسان معناي جامع بخشيده و پيشرفت و توسعه خلاقانه ديني، اجتماعي، سياسي، فرهنگي او را در دوساحت مادي و معنوي به ارمغان آورد و طراوت و نشاط معنوي، اخلاقي و مسؤليت پذيري انسان در انجام تكاليف فردي و اجتماعي را موجب مي شود.