رابطه مولفه هاي دين مداري با خصيصه هاي روان رنجوري در جوانان

روان رنجوري از عامل هاي مختلف ناشي مي شود و بر كيفيت زندگي فرد تاثيرات جدي دارد. به اعتقاد يونگ، خصيصه هاي روان رنجوري از ضعف ايمان و باورهاي ديني ناشي مي شود. در اين راستا، هدف اين پژوهش، بررسي رابطه مولفه هاي دين مداري با خصيصه هاي روان رنجوري الگوي 5 عاملي شخصيت در جوانان بوده است. روش: با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي و طبقه اي، از بين دانشجويان دانشگاه آزاد اروميه نمونه اي به تعداد 370 نفر ( 200 نفر دانشجوي دختر و 170 نفر دانشجوي پسر) انتخاب شدند. اطلاعات موردنياز با استفاده از 48 سئوال عامل روان رنجوري پرسشنامه شخصيتي NEO و پرسشنامه 26 سئوالي دين مداري سراج زاده جمع آوري گرديده است. يافته ها: يافته هاي به دست آمده نشان داد كه: 1- بين مولفه اعتقادي دين مداري با خصيصه هاي اضطراب، افسردگي، پرخاشگري و آسيب پذيري رابطه معنادار منفي وجود دارد. 2- بين مولفه عاطفي دين مداري با خصيصه پرخاشگري رابطه معنادار منفي وجود دارد. 3- بين مولفه پيامدي دين مداري با خصيصه هاي اضطراب، افسردگي، پرخاشگري، آسيب پذيري و شتابزدگي رابطه معنادار منفي وجود دارد. 4- بين مولفه مناسكي دين مداري با خصيصه هاي اضطراب، افسردگي، پرخاشگري، آسيب پذيري و كمرويي رابطه معنادار منفي وجود دارد. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه به طور كلي بين مولفه هاي دين مداري و خصيصه هاي روان رنجوري رابطه معنادار وجود دارد و دين مداري پايين مي تواند يكي از علتهاي روان رنجوري باشد و در مقابل، اصلاح مولفه هاي دين مداري مي تواند جهت ايجاد تغيير در روان رنجورها مورد استفاده قرار گيرد.