راهكارهاي توسعه گردشگري روستايي در شهرستان شفت

هدف از اين پژوهش، ارائه راهكار براي توسعه گردشگري روستايي در شهرستان 96 روستا در سه محيط جغرافيايي جلگه، پايكوه و كوهستان است. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي بوده و داده ها و اطلاعات مورد نياز از طريق مطالعات اسناد ي، مشاهده، مصاحبه و پرسشنامه جمع آوري شده است. بر اساس يافت ههاي تحقيق، نواحي روستايي شفت، توان ها و جاذبه هاي طبيعي و انسان ساخت را براي توسعه گردشگري دارند كه جاذبه هاي مذهبي، مهمترين آن ها هستند. رونق گردشگري در اين نواحي با موانعي چون كامل نبودن زيرساخت ها و كمبود امكانات و همچنين عدم آشنايي گردشگران با اين جاذبه ها روبرو است. با توجه به وجود دو امامزاده ،كه هم اكنون نيز پذيراي تعداد زيادي از گردشگران است، شالوده گردشگري روستايي در اين شهرستان، گردشگري مذهبي خواهد بود كه با توجه به اينكه معمولاً اقامت گردشگران در اين امامزاده ها كوتاه مدت و گاه در حد چند ساعت است، تلفيق گردشگري مذهبي با ديگر جاذبه ها، چون جاذبه هاي اقتصادي و كشاورزي نتايج بهتري در راستاي رونق گردشگري خواهد داشت. ضمن اينكه طبيعت گردي كمتر مورد نظر نگارندگان اين نوشتار است.