بررسي اهم آثارخودشناسي در فرهنگ عمومي

پژوهش حاضر با هدف بررسي مهمترين آثار خودشناسي در فرهنگ عمومي وضرورت فرهنگ الهي در ساخت جامعه اسلامي تهيه وتدوين شده است برهمگان مبرهن است كه خوشناسي آثار مهمي درتبادل فرهنگ مي گذارداز جمله آثار آن عدالت است،عدالت از اصول اخلاقي ،اعتقادي وفطري همه انسانهاست وعدالت در يك تعريف جامع ومانع به معناي قرار گرفتن هر چيزي در جاي خود است (اخذ كل شي في مكانه)و بازتاب اين نوع تعريف الگوگيري عدالت خداوندي ،توسط انسانها وبسط آن در تمام جهان است از ديگر نتايج اين نوع نگرش به عدالت درارتباط آن با فرهنگ ،رعايت نظم وجلوگيري از بي نظمي وهرج ومرج در جامعه متمدن وفرهنگي است، نظم زاييده عدالت وعدالت زاييده حكمت است نظم شگفت انگيز جهان ما رابه حكمت الهي مي رساند. از سوي ديگر انتقاد پذيري به عنوان اثرديگرخودشناسي در فرهنگ سبب شناخت نقص هاوسعي دررفع عيوب مي شودتا تكامل خويشرا درسايه ساراصلاح معايب و پذيرفتن نقدها به دست آوريم و باتكامل به جامعه ايده ال نزديك شويم كه درآن ارزش گذاشتن به فرد، ارزش به جامعه محسوب مي شود ودست مايه ي آن آرامش بخشي به خود وديگران است ضرورت اين آرامش در دنياي آشفته ي معاصربيش ازپيش احساس مي شودودرآخراز آثار خودشناسي ميتوان به ايجاد تعهد دروني ،احساس مسوليت ،وفاي به عهد وامانت داري اشاره كرداگراينان اعتقادي ازسريقين باشدآثار آن در جامعه نمايان مي شودوسبب هدايت وقرار گرفتن در مسير سعادت و تكامل خواهد شد اگر انسان به درستي به خودشناسي نپردازد هرگز به روابط صحيح برنامه هايي كه براي تربيت او در جامعه اجرا مي شود پي نخواهد برد و در نتيجه افكار فرد در جامعه با تضاد ودوري از راه كمال مواجه مي شود وبه سعادت حقيقي نميرسد اساساسعادت در اجراي فرهنگ است فرهنگ همان پديده كلي پيچيده اي از آداب رسوم و انديشه درزندگي است كه به اقوام شكل مي دهدوقابل انتقال به نسل بعدي است سرپيدايش جامعه همين است كه مبدا خطرها و آرامش ،جنگ يا صلح،تيرگي وروشني و...همه به درون انسان باز مي گردد پس نقش اصلاح خود به عنوان بازتاب عناصر وجودي در جامعه بسيار مورد توجه و تامل است.