بازخواني گفتمان­هاي فرهنگي انقلاب درمذاكرات هسته­اي ازديدگاه مقام معظّم رهبري (حفظه­الله)

در كشور 250 ميليوني اندونزي به عنوان بزرگترين كشور مسلمان با جامعه 88 درصدي مسلمانان (عمدتاّّّّ شافعي مذهب)، اسلام نوسانترايي (اسلام مبتني بر تساهل و تسامح) رواج دارد؛ مروجان اسلام نوسانترايي، اولياي نه گانه اي بوده اند كه به والي سونگو معروفند. امروزه دو سازمان بزرگ فرهنگي غير دولتي محمديه و نهضت العلماء و همچنين نهاد نيمه دولتي مجلس العلماء كم و بيش در همان مسير پيشينيان البته با پيچيدگي هاي مناسبات سياسي،فرهنگي و اجتماعي در حركتند. مقاله پيش روي، كه درباره اين سه نهاد فرهنگي تدوين يافته،نقش اين نهادهاي فرهنگي-اسلامي را در اين كشور تبيين مي نمايد. قدمت اين سازمان ها حتي از خود جمهوري اندونزي كه استقلال خود را پس از قرن ها استعمار قدرت هاي امپراطوري ژاپن و هلند در سال 1945 بدست آورده نيز، بيشتر است. گر چه سازمان محمديه،كه در سال 1912 توسط مرحوم دهلان پس از سفر به عربستان و كسب انديشه هاي وهابي گري با هدف تصفيه جامعه اسلامي از بدعت و خرافات تأسيس يافته، اما در ادامه با توجه به تغييرات مكرردر چشم انداز و ماموريت اين سازمان عملاً به خصوص در وضع كنوني با هواداراني نزديك به چهل ميليون مسلمان در مسير ترويج اسلام اندونزيايي به نحوه شايسته اي حركت نموده است. سازمان نهضت العلما كه در سال 1926 توسط مرحوم هاشم اشعري تأسيس گرديد در بسياري از آداب و آئين هاي ديني خود شباهت زيادي به مذهب تشييع دارد اين سازمان نيز در معرفي اسلام مبتني بر تساهل و تسامح (اسلام اندونزيايي) با پيرواني نزديك به يكصد ميليون نفر نقش بنياديني در كشور اندونزي داشته و دارد. شالوده نهاد مجلس العلما كه در سال 1975 ميلادي به منظور ايجاد صلح بين دولت و مسلمانان تأسيس گرديد امروزه با چالش هاي جدي و انتقاداتي از سوي نخبگان مواجه هست. بطوري كه امروزه اين نهاد تحت تأثير فراوان سازمان هاي تندروي مسلمان در اندونزي قرار گرفته است.