خوانشي متفاوت از زن در فرهنگ ايراني با تكيه بر ترجمه اثري از عرفان نظر آهاري

بسياري از آثار نويسندگان زن ايراني به زبان فرانسه ترجمه شده و انتشار يافته شده است. نويسندگاني همچون شهرنوش پارسي پور، گلي ترقي و كمي پس از آنها زويا پيرزاد و يا فريبا وفي ازجمله زنان نويسنده اي اند كه با ترجمه آثارشان در فرانسه شناخته شده اند. اغلب اين آثار با وجه اشتراك مكتب ادبيشان به سبكي يكسان سعي در معرفي زن در فرهنگ ايراني داشته و با نگاهي واقع گرايانه جايگاه اجتماعي زن را در خلال روايت هاي داستانيشان به تصوير كشيده اند ازين رو درك اين آثار براي مخاطب خارجي سخت نبوده و زبان بري از استعاره راه را براي شناخت و درك فرهنگ ايراني هموار تر ساخته است. اثرادبي كه دراين مقاله به مدد آن هويت زن ايراني به مخاطب فرانسوي زبان معرفي مي شود، با آثار گذشته كاملا متفاوت است. ليلي نام تمام دختران زمين است نام پنجمين اثر ازدكتر عرفان نظر آهاري بانوي نويسنده و شاعر جوان معاصر است. كتاب هاي او به زبان هاي بسياري ترجمه شده اند و جوايز ادبي داخلي و خارجي بسياري را از آن خود كرده اند. اين كتاب روايتي متفاوت از مكالماتي است ميان دو شخصيت كهن اسطوره اي ادبيات فارسي ليلي و مجنون با خداوند و شيطان. گره زدن دو شخصيت اسطوره اي و باستاني كه از اثر جاودان نظامي گنجوي به يادگار مانده اند كه تا به امروز به عنوان نماد عشاق از آن دو ياد مي شود با سخنان خداوند به صورتي استعاري، سعي بر آن دارد كه ريشه و بن مايه زن در فرهنگ ايراني را اين بار با زباني شاعرانه وعرفاني و فلسفي به مخاطب نشان دهد. زباني كه شايد پس از ترجمه، اندكي براي خواننده اي با فرهنگ غربي سخت تر قابل درك باشد. مخاطبي كه شايد نه ميانه اي با خدا دارد و نه شناختي از ليلي به عنوان يك اسطوره ايراني. در اين مقاله سعي بر آن است تا با معرفي شخصيت ليلي و همچنين خوانش ترجمه فارسي به فرانسهي اين اثر، هويتي را كه به لطف ريشه هاي ديني و فرهنگي از زن ايراني به مخاطب فرانسوي زبان ارايه ميشود را بررسي كنيم.