نقش خلاقيت در آموزش مؤثر تعليمات ديني و قرآن ابتدايي

از دغدغه‌هاي مهم نظام‌هاي آموزشي، مؤثركردن فرايند آموزش و انتقال علوم، مهارت‌ها و ارزش‌هاست. يكي از روش‌هاي تحول در فرايند آموزش، سوق دادن محيط‌هاي آموزشي به محلي براي يادگيري با تكيه بر خلاقيت و مهارت‌هاي تفكر است كه باعث افزايش بهره‌وري آموزشي در مقايسه با روش‌هاي سنّتي بر پايه حفظ و سنجش خواهد شد. با وجود تلاش‌هاي صورت گرفته براي پرورش تفكر خلاق و تدريس مؤثر تعليمات ديني، خلاقيت در نظام آموزشي در وضعيت مطلوبي قرار ندارد و كمتر از روش‌هاي تدريس خلاق در آموزش رسمي تعليمات ديني و قرآن ابتدايي بهره گرفته مي‌شود و آموزش بسياري از مهارت‌ها مانند تفكر منطقي و تحليلي در اين زمينه، فرصت لازم را در نظام آموزشي نمي يابند. از آنجا كه هرگونه تلاش دانش بنيان در راستاي مؤثر و خلاق كردن آموزش دروس ديني و قرآن از اهميتي بسزا برخوردار است، اين پژوهش با هدف بررسي نقش خلاقيت در آموزش مؤثر تعليمات ديني و قرآن دوره ابتدايي، با بهره‌گيري از روش توصيفي به منظور مشخص كردن نقش خلاقيت در آموزش معارف ديني به كودكان، به اين نكته رهنمون شده است كه آشنايي معلمان و دانش‌آموزان با تفكر خلاق و روش‌هاي خلاقيت، مشاركت در ايده پردازي، آشنايي با روش‌هاي ارزش‌گذاري ايده‌ها، خود تنظيمي و مديريت شخصي و افزايش روحيه و تلاش علمي در دانش‌آموزان، نقش مهمي در پرورش تفكر خلاق در تربيت ديني ايشان دارد.