بزرگمهر قايني، شاعرِ مفلق و مبدع باللسانين

قسيم بن ابراهيم بن منصور معروف به بزرگمهر/بُزرجمهر قائني حكيم اديب، فرزانه، سياست‌مدار و شاعر سده چهارم و ربع اول پنجم قمري است. وي كه به شاعر مفلق و مبدع باللسانين مشهور بود، در دربار سلطان محمود و مسعود غزنوي مشغول خدمت بود. حكمت و تدبير او موجب شده بود كه مورد توجه ارباب سياست و اهل علم و ادب قار گيرد. سلطان محمود غزنوي و پسرش سلطان مسعود غزنوي وي را به امارت آل ناصر منسوب كرده از تدبير و انديشه او براي رشد ايران در عصر خويش بهره بردند. از آنجا كه شناخت اديبان هر شهري مقدمه اي براي شناخت فرهنگ و ادب ايران است، برآن شديم تا با بررسي زندگي نامه شخصي و علمي اين اديب جايگاه ادب را در اين عصر نشان دهيم. براي اين منظور از كتب ادبي و نيز منابع مرتبط درباره مشاهير و بزرگان قائن بهره جستيم. با بررسي زندگي نامه بزرگمهر مشخص شد كه اديبان در دوره مذكور از جايگاه والايي برخوردار هستند به نحوي كه به اميري برگزيده مي¬شدند.