بررسي رابطه بين مؤلفه‌هاي شخصيتي و هيجان‌خواهي با وابستگي به نيكوتين در دانشجويان

پيشگيري و درمان وابستگي به نيكوتين به عنوان رفتاري با مشكلات جسماني و آسيب‌هاي روان‌شناختي از چالش‌ها و دغدغه‌هاي روان‌شناسان و متخصصان سلامت محسوب مي‌شود. هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بين مؤلفه‌هاي شخصيتي و هيجان‌خواهي با مصرف نيكوتين بود. روش پژوهش حاضر همبستگي و جامعة آماري تمام دانشجويان مرد دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج بودند. تعداد 300 نفر به روش خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه شخصيتي پنج عاملي نئو و مقياس هيجان‌خواهي زاكرمن. تحليل داده‌ها به‌ وسيلة رگرسيون لجستيك انجام گرفت. يافتهها نشان دادند در مدلي با 3/64 درصد پيش‌بيني بي‌ثباني هيجاني، ملال‌پذيري و ماجراجويي به طور مثبت و معناداري وابستگي به نيكوتين را پيش‌بيني كردند اما برون‌گرايي، مسئوليت‌پذيري، و توافق‌پذيري با كاهش شانس سيگاري بودن همراه بودند. بين برخي عوامل شخصيتي و هيجانخواهي با وابستگي به نيكوتين ارتباط وجود دارد و ميتوان از الگوي به دست آمده در طراحي راهبردهاي درماني و باليني و الگوهاي پيشگيري بهره جست.