بررسي تاثير انتخاب مدل‌هاي آشفتگي RANS در حل جريان تنفسي ريه در سه نسل اول

با توجه به افزايش آلودگي هاي تنفسي در محيط هاي شهري اهميت بررسي و تحليل جريان تنفسي افزايش يافته است. براي تحليل راه هاي تنفسي يكي از بهترين گزينه‌ها انتخاب روش هاي متوسط‌گيري زماني، يعني رنس (RANS) مي باشد. علت انتخاب اين روش‌ها در كاهش هزينه هاي زماني و ترم هاي پردازشي مورد نياز آن‌ها است. با توجه به محدوده رينولدز 2000 تا 5000 و بيشتر جريان تنفسي از حالت معمولي تا ورزش، اين ناحيه شاهد هر سه نوع رژيم جريان مي باشد. از اين رو در اين پژوهش روش كا اپسيلون (k-ε) و دو روش از روش‌هاي كا-اُمگا (k-ω) در ترم هاي كانتور سرعت، انرژي جنبشي، تنش برشي و شاخص برشي نوساني مقايسه شده اند. در نهايت مشخص شد كه برونش‌هاي ششم و هفتم از لوب راست ريه مكان‌هايي هستند كه نسبت به انتخاب مدل آشفتگي‌هاحساسيت بيشتري دارند.