تاثير مكمل هاي سيمان بر دوام ستون هاي بتني دريايي درشرايط فوق العاده شديد پاشش كلر

مناطق كلردار شرايط نامساعدي را براي تخريب ستون هاي بتني مسلح را دارند. در حال حاضر در مناطق كلردار پروژه هاي عمراني زيادي در دست اجرا است و مقادير بسيار زيادي بتن براي ساخت انواع مختلفي از ساختمان ها، تاسيسات و ابنيه صنعتي بكار رفته و خواهد رفت. با توجه به رواج مواد سيماني مكمل در بتن مانند دوده سيليسي، سرباره و خاكستر بادي، تاثير اين مواد در دوام و افزايش عمر مفيد ستون هاي بتني ساخته شده در مناطق كلردار مورد مطالعه قرار گرفته است. دراين تحقيق با تعريف يك ستون بتن آرمه فرضي با 30 طرح اختلاط مختلف و درصدهاي متغير مكمل هاي سيماني، مقايسه ايي بين آنها در افزايش دوام و عمر مفيد شده است. در اين پژوهش از مدل Life-365 كه يك مدل احتمالاتي معروف آمريكايي براي نفوذ يون كلريد بوده و مبتني بر ACI-365 است براي تخمين غلظت كلر در هر زمان و مكان اطراف ستون بتني استفاده شده است. اين مدل برمبناي قانون دوم فيك ارائه شده است. با بررسي نتايج مدل نرم افزاري، در يكي از طرح هاي اختلاط ، عمر ستون بتني با افزودن 15 درصد دوده سيليس از 12 سال به 56 سال افزايش پيدا كرد. همچنين، تاثير سرباره و خاكستربادي بر افزايش عمر مفيد نزديك به يكديگر است. در طرح اختلاط ديگري حاوي 70 درصد سرباره عمر ستون بتني از 12 سال به 38 سال افزايش يافت. مشابه همين نتيجه براي طرحي كه حاوي 50 درصد خاكستر بادي بود بدست آمد. در مجموع براي نمونه هاي تعريف شده در اين تحقيق مي توان گفت كه تاثير دوده سيليس بيش از سرباره و خاكستر بادي است. همچنين تاثير سرباره و خاكستربادي بر افزايش دوام و عمر مفيد نزديك به يكديگر است. تحليل هاي اقتصادي نشان داد استفاده از دوده سيليس هزينه دوره بهربرداري را كه شامل هزينه نگهداري و تعمير است كاهش چشمگيري مي دهد. محاسبات تحقيق حاضر نشان مي دهد كه در آيين نامه بتن ايران حداكثر نسبت آب به سيمان پيشنهادي براي شرايط فوق العاده شديد پاششي كلردار كه 4/0 است، احتمالا براي عمر مفيد 12 سال در نظر گرفته شده است.