كاربرد و مديريت آب شور رودخانه تمبي مسجد سليمان در كشاورزي

به دليل محدوديت منابع آب در مناطق خشك و نيمه خشك از جمله ايران منابع آب شور اهميت ويژه اي پيدا مي كنند.آبهاي شور در بعضي مناطق تنها منابع آب در دسترس مي باشند. استفاده از اين منابع در كشاورزي سبب مضراتي مانند شوري خاك، كاهش نفوذپذيري و در نتيجه كاهش محصولات كشاورزي مي شوند. بنابراين بايد از روش هايي استفاده كرد كه ضمن بهره برداري از آبهاي شور اثرات سوء آنها را نيز به حداقل رساند. دشت گلگير مسجد سليمان از جمله مناطق استان خوزستان است كه با افت سطح آب زيرزميني روبرو است اما آب شور رودخانه تمبي به عنوان يك منبع دائمي آب در منطقه در دسترس است. بنابراين، استفاده از آب رودخانه مي تواند جهت مديريت منابع آب در منطقه و جلوگيري از افت سطح آب زيرزميني مورد توجه قرار گيرد. از آنجايي كه استفاده از آب شور نيازمند مشخص كردن خصوصيات شيميايي آن است، 14 نمونه آب از چشمه‌هاي دائمي، رودخانه و چاه‌هاي دشت گلگير در دوره پر آبي (بهمن ماه 93) جمع آوري و مورد تجزيه شيميايي قرار گرفت. از نمودار ويلكاكس جهت تعيين كيفيت آبهاي منطقه براي مصارف كشاورزي استفاده شد. نتايج نشان مي دهد كه استفاده تلفيقي از آبهاي شور و شيرين در منطقه روش مناسبي جهت مديريت منابع آب مي باشد