مديريت مشاركتي راهبردي مناسب جهت سازگاري با خشكسالي و بحران آب

خشكسالي يكي از دغدغه هايي مي باشد كه از دير باز گريبان گير جامعه انساني بوده است. در اين بين با توجه به سيستمي و كل گرايانه بودن اين پديده، مشاركت كليه دست اندركاران جهت مقابله و مديريت آن ضرورت دارد. گسترش وتحكيم زمينه مشاركت آگاهانه مردم به ويژه در بهره برداري ومصرف آب يگانه تضمين بلند مدت براي سودمندي فعاليت هاي برنامه ريزي شده در اين رابطه به نظر ميرسد. در واقع بدون مشاركت آگاهانه مردم در جهت بهره-برداري صحيح از سرمايه گذاري هاي كلان و در عين حال ضروري از جمله اجراي طرح هاي تامين آب واحداث شبكه هاي آبياري و زهكشي طبعا نمي توان انتظار داشت تدابير كارشناسانه ومديريتي در روش هاي تكنولوژي هاي نوين نسبت به مسائل موجود و انواع نيازهاي آبي در هر زمان ومكان وبا هر كميت وكيفيتي پاسخگو باشد. در روش هاي مشاركتي، مشاركت اولين ديدگاه به منزله نهاده اي براي توسعه است كه موجب افزايش كارايي برنامه هاي توسعه اي مي گردد بطوريكه درگيري مردم در فعاليت ها،موجب شتاب دادن به روند توسعه و مطلوبيت بيشتر آن مي شود. بنابراين مي بايست هماهنگي وهمزماني لازم بين فرآيندهاي تأمين واستحصال آب با تقاضا و مصرف بهينه همراه با ساير فرآيندهاي مورد نياز توليد همراه با مشاركت مؤثر مردم ايجاد مي گردد تا مشكلات مربوطه به بحران كم آبي به حداقل خود برسد.