بررسي خشكي درياچه هامون و ارتباط آن با طوفان هاي گردوغبار (مطالعه موردي: زابل)

تالاب هامون يكي از تالاب هاي مهم دنيا و بزرگترين درياچه آب شيرين فلات ايران بوده كه در منطقه سيستان، يكي از مناطق بسيار خشك ايران قرار دارد. به دليل وزش بادهاي شديد و وجود كانون هاي بحران فرسايش بادي، همواره اين منطقه با مشكلات ناشي از انتقال ذرات مواجه است. بنابراين در اين تحقيق به بررسي خشكي درياچه هامون و ارتباط آن با طوفان هاي گردوغبار پرداخته شد. بدين منظور ابتدا با استفاده از تصاوير ماهواره اي، وضعيت درياچه هامون در سال هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت. سپس با تجزيه و تحليل داده هاي بادسنجي ايستگاه هواشناسي زابل و با استفاده از نرم افزار WRPlot، گل بادها و گل طوفان هاي فصلي زابل ترسيم گرديد. همچنين به منظور بررسي وضعيت خشكسالي در منطقه مورد مطالعه، با استفاده از نرم افزار DIP شاخص بارش استاندارد SPI طي دوره آماري بلندمدت محاسبه گرديد. نتايج نشان داد كه جهت غالب بادهاي منطقه از سمت شمال غرب و سپس شمال است. همچنين شديدترين بادها در فصول خشك سال (تابستان) مي وزند. نتايج حاصل از محاسبه شاخص بارش استاندارد نشان داد كه در طول دوره آماري 1362-1392 فراواني خشكسالي ملايم بيشتر بوده و به ترتيب خشكسالي هاي متوسط و شديد در رتبه هاي بعدي قرار دارند. همچنين بررسي تعداد روزهاي همراه با طوفان هاي گردوغبار نشان داد كه رابطه مستقيمي بين خشكسالي هاي هيدرولوژيكي و طوفان هاي گردوغبار وجود دارد.