بحران آب در ماهيدشت كرمانشاه، عوامل و راهكارها

منابع آب زيرزميني به دليل كيفيت مناسب و نوسانات كمتر امروزه مورد توجه خاصي قرار گرفته است. همين امر باعث شده كه در طي ساليان اخير بخصوص در كشور ايران برداشت بي رويه اي از آب هاي زيرزميني صورت گيرد. افت سطح آب، متراكم شدن لايه ها و رسوبات، نشست زمين، كاهش كيفيت منابع آب از اثرات اين امر است. مديريت و جلوگيري از تشديد اين مشكلات و همچنين برداشت متناسب با پتانسيل آب هاي زيرزميني، استراتژي مناسبي در اين زمينه مي باشد. در اين تحقيق به بررسي همه جانبه دشت ماهيدشت كرمانشاه به عنوان دشتي كه با افت محسوس سطح آب زيرزميني همراه بوده، پرداخته شده است. براي بررسي بحران افت سطح آب زيرزميني در اين دشت از تراز سطح آب در طي دوره زماني 1360 تا 1393، داده هاي اقليمي، بررسي فعاليت هاي تكتونيكي و آمار محصولات تحت كشت دشت، استفاده شده است. در طول دوره آماري در سه مقطع افزايش سطح آب زيرزميني مشاهده مي شود كه بارش مناسب و حذف كشت تابستانه ذرت عامل اصلي آن بوده است. با بررسي هاي انجام شده سطح آب زيرزميني دشت ماهيدشت در طول دوره آماري 19 متر افت سطح داشته است كه عواملي چون كشاورزي، تكتونيك و برداشت بي رويه از چاه هاي حفر شده (مهم ترين عامل) در اين ميزان افت بيشترين دخالت را داشته اند.