تأثير آموزه هاي دين اسلام بر استحكام و تعالي نهاد خانواده

خانواده و عوامل مؤثر در استحكام آن از مباحثي است كه در آموزه‌هاي ديني مورد توجه جدي قرار گرفته است. در متون ديني توصيه‌هاي اخلاقي واعتقادي و عبادي زيادي وجود دارد كه التزام به آنها باعث تقويت و استحكام خانواده مي‌شود. يكي از دلايل لغزش در خانواده هاي ايراني، كمرنگ شدن آموزه هاي ديني و ناديده گرفتن تاثير آن بر تحكيم روابط بين اعضا خانواده است آموزه هاي ديني از طريق ضمانت هاي اجرايي كه درون آن ها وجود دارد، به رفتار انسان ها جهت مي دهد و افراد بعد از پذيرفتن آموزه هاي ديني سعي مي كنند بر اساس تعليمات آن عمل كنند. بيشتر آموزه هاي ديني بر مبناي احترام به حقوق ديگران، همياري با افراد خانواده و جامعه، ايجاد اعتماد در ديگران و ديگر ارزش هاي اخلاقي نيك و مثبتي است. از آنجاييكه شرايط زندگي انسان معاصر و تضعيف باورهاي مذهبي سبب شده فضاي تربيتي حاكم بر خانواده‌ها به روابط ماشيني و مكانيكي¬اي تبديل شود كه دل¬بستگي‌هاي فرزندان را نسبت به خانواده به¬شدت كاهش دهد، قرآن كريم يكي از مهم¬ترين بسترهاي آرامش انسان را خانواده مي¬داند كه چنانچه از استحكام برخوردار باشد پدر و مادر مي¬توانند در سايه¬ي آموزه هاي ديني آرامش فرزندان را تضمين نمايند . هدف اين پژوهش نيز دستيابي به تأثير اين آموزه‌ها بر استحكام نهاد مقدس خانواده مي‌باشد.