برآورد ريسك پيش بيني ورشكستگي و محافظه كاري حسابرس

در حسابداري ،تصميم گيري در شرايط عدم قطعيت از اهميت اساسي برخورداراست. افراد با توجه به باورها و عقايدشان درمورد پارامترهاي ناشناخته ،‍پيش بيني هايي مي كنند كه اين امر مستلزم برآورد ريسك است. برآورد ريسك با توجه به تغييراتي كه در رفتار افراد ريسك گريز ايجاد مي كند حائز اهميت است. اين تحقيق نشان مي دهد كه برآورد ريسك بر درجه محافظه كاري حسابرسان ريسك گريز تاثير زيادي دارد. در اين مطالعه تمركز ما ، برآورد ريسك با پيش بيني ورشكستگي است. زيرا زماني كه پرونده مشتريان مربوط به ورشكستگي باشد حسابرسان مي توانند متحمل زيان اساسي ناشي از دعاوي حقوقي و اختلال در شهرت شوند. از آنجايي كه احتمال وقوع ورشكستگي در پرونده هاي مشتريان ناشناخته است، برآورد ريسك انجام مي شود. سطح برآورد ريسك به ميزان بي دقتي در نقطه برآورد ورشكستگي بستگي دارد. ما استدلال مي كنيم كه برآورد ريسك بر رفتار حسابرس تاثير با اهميتي دارد زيرا حسابرسان ريسك گريزند. در اين راستا، در مطالعه حاضر تلاش شد كه با استفاده از داده هاي 96 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1389 تا 1394 و رگرسيون لجستيك، به بررسي رابطه بين خطاي نوع اول و دوم مدل پيش بيني ورشكستگي و وجود بند تداوم فعاليت در شركت هايي با ريسك ورشكستگي مالي پرداخته شود. نتايج بررسي ها نشان داد كه بين خطاي نوع دوم مدل پيش بيني ورشكستگي و وجود بند تداوم فعاليت در شركت هايي با ريسك ورشكستگي مالي ارتباط معكوس و معنادار وجود دارد.