بررسي ارتباط بين هوش هيجاني و بهره وري با رضايت شغلي مديران و كارشناسان ادارات ورزش و جوانان شمالغرب كشور

هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه ي ميان هوش هيجاني ، رضايت شغلي و بهره وري نيروي انساني دركاركنان ادارات كل و رزش و جوانان شمالغرب كشور است. نمونه ي پژوهش شامل 192نفر از كاركنان ادارات كل ورزش شمالغرب كشور است كه با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده اند. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر اجرا يك كار توصيفي همبستگي مي باش. جهت جمع آوري داده ها ، از پرسشنامه ي هوش تراويس برابردي، استفاده شد براي سنجش بهره وري نيروي انساني از پرسشنامه هفت عاملي گلد اسميت استفاده شد و براي سنجش ميزان رضايت شغلي از پرسشنامه(JDI) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داد ه ها از رو ش هاي آمار ( توصيفي ميانگين و انحراف معيار و آمار استنباطي (ضريب همبستگي ساده، رگرسيون چندگانه ) استفاده شده است . نتايج نشان داد كه رابطه ي ميان بهره وري نيروي انساني و هوش هيجاني معنا دار مي باشد، با افزايش سابقه كاري و سن كارمندان ميانگين هوش هيجاني افراد افزايش مي يابد و درعين حال به ميزان بهره وري به ازاي يك واحد افزايش هوش هيجاني به ميزان 514/ بر بهره وري نيروي انساني افزوده مي شود. در عين حال رابطه بين رضايت شغلي و بهره وري معنا دار نيست. با توجه به مدل بدست آمده از رگرسيون چند گانه در اين تحقيق هوش هيجاني 38% واريانس مربوط به بهره وري نيروي انساني را تبيين مي كند در حالي كه رضايت شغلي 18% واريانس بهره وري نيروي انساني را تبيين مي كند.