بررسي و تحليل داستان «موش با گربه» مرزبان نامه از نظر قلمروهاي زباني ،ادبي و فكري

در قلمرو زباني ،در سطح واژگان اكثر لغات به كار رفته در داستان موش و گربه ،عربي مي باشد؛از دلايل استفاده فراوان وراويني از واژگان عربي اين است كه كتاب در زماني نوشته شده است كه ركن ركين نثر فني توجه به زبان و ادب عربي بوده است. با اين وجود كلمات و تركيبات كهن و خوش آهنگ فارسي نيز در اين داستان به كار رفته است كه نمونه اين كلمات در كتابهاي ديگر كم است.از نظر ساخت كلمات انواع كلمات ساده ،مشتق ،مركب و مشتق- مركب نيز در متن يافت مي شود.بين كلمات هر سطر اين داستان روابط معنايي مثل تضاد ،ترادف و تناسب برقرار است.كوتاهي جملات، حذف فعل به قرينه و كاربردهاي دستوري كهن از ويژگي هاي دستوري اين داستان است.آرايه هاي ادبي بياني وبديع لفظي و معنوي فراوان در اين متن كاربرد دارد.در قلمرو فكري ،نويسنده توجه مخاطب را به اين نكته جلب مي كند كه گاهي فتنه انگيزي و حسادت ميان دو دوست كدورت ايجاد مي كند و تأثير پذيرفتن از سخنان يك حسود فتنه انگيز منجر به ريخته شدن خون بي گناهي مي شود.