جستاري در شيوه و ميزان كاربرد آيات و احاديث در سه باب اول مرزبان نامه

يكي از سرمايه‏هاي افتخارآميز ما ايرانيان، نوشته‏هاي دبيران و مترسلان و نويسندگان و انديشه‏هاي حكيمان و فيلسوفان ايراني مسلمان است. با نگاهي گذرا به آثار اين بزرگان پيداست كه بسياري از عبارات و تعبيرات و اشارات و استدلال‏هاي آنان به اقتباس يا الهام از قرآن كريم يا احاديث ائمه معصومين (عليهم السلام) است. تاريخ ادبيات نشان مي دهد كه هر چه زمان گذشته است، نفوذ معنوي قرآن كريم، در ادبيات مردم مسلمان بيشتر شده و اين تاثير را در آثار و سروده هاي شاعران و نويسندگان به وضوح مي بينيم. مرزبان نامه يكي از كتاب هاي پر تاثير در زمينه ي آيات و احاديث مي باشد كه داراي حكايت هاي متعددي است. حكايت هاي كتاب مرزبان نامه يكي از تأثيرگذارترين آثار ادبي زبان فارسي است كه آميخته با آيات و احاديث و مثل هاي عربي است. بديهي يكي از دلايل استقبال زياد از اين داستان ها چه در مراكز آموزشي چه در بين افراد تحصيل كرده همين كاربرد هاست. در اين مطالعه بر آن شديم تا ميزان استفاده از آيات و احاديث و نيز طرق مختلف استفاده از آن در سه باب اوّل مرزبان نامه را نشان دهيم. براي اين منظور با استفاده از روش تحقيق توصيفي- تحليلي از روش هاي تحقيق كيفي، ابتدا مقالات و كتاب هاي مربوط در مورد مرزبان نامه بررسي شده سپس اين مهم در سه باب اول كتاب مرزبان نامه، با خواندن تحليلي مورد كنكاش قرار گرفت. اين مطالعه نشان داد كه تعداد كل آيات و احاديث به كار رفته در سه باب اوّل مرزبان نامه 44 مورد مي باشد كه 26 مورد يعني (59 % ) از آن ها از زبان راوي و 18 موردش ( 41 % ) از زبان غير راوي بوده است.